Böyle bir mayıs günüydü.
Daha 33 yıl yaşamıştın ne alemi vardı şimdi gitmenin.
Çocukluğumuzun sesleri hala kulaklarımızdayken
Sen ne kendini ne sevdiklerini düşündün.
Üzdün bizi çocuk ...
Şimdi o genç bedenin topraklarda erirken
Sen geride iki kiz çocuğu , yaralı bir eş ve seni hiç unutmayacak kardeşlerini bıraktın.
Geçen yıl bugün ömrümüzden ömür götürdün delikanlı.
Geride sadece anılar kaldı
Sen gittin...
Kelimelerle anlatılabilecek acı değildir.
Uçurumun kenarından, defalarca yere çakılırsınız, çakılırsınız da ölmezsiniz, yüreğiniz, beyniniz, ağzınız, burnunuz dağılmıştır da hala nefes almaya devam edersiniz.
kabus görüyorum dersiniz, uyanayım ve bitsin dersiniz ama uyanamazsınız!
Sizin hiç babanız öldü mü?!
Benim öldü!
Sizin ki ölmesin!
