2016 dan bu yana kimse yazmamış, ben şu an çok mutlu hissediyorum. Dört duvar arası gün doğmuş batmış farkında bile olmuyordum, okul kütüphane ev üçlüsünden. Burada yıldızlar bile daha parlak görünüyor belki kimsenin olmayışından ışıksızlıktandır. Öğle yemeğinde pizzanın üzerindeki mısırları toplamaya serçeler geldi masamıza, içim kıpır kıpır oldu. Böyle hissetmeyi özlemişim.
