bir gemide olduğunuzu, sadece 3 kişiyi alacak bir flika olduğunu ve o 3 kişiden biri olmak için diğer 20 kişiyi ikna etmeniz gerektiğini düşünün..
ben niçin yaşıyorum.
ben olmasam ne olurdu?
niçin yaşamalıyım?
bugün ölsem, hayatta ne farkedecek ki ailemin üzülmesinden başka? diğer 20 kişinin de ailesi üzülecek!!!
benim yaşamamın ime ne faydası var. ölsem ailem bensiz geçinemez mi, mutsuzluktan ölür mü? hayat devam eder
herkes için de.. biraz buruk da olsa yaşarlar.
lütfen köprüden 08:00-09:00 ve 18:00 - 19:00 arası atlamayın..
başlangıç ve sonsuzluk konularında çoğu kişinin hem fikir olacağını düşünüyorum.inancli veya inançsız da olsanız bu iki kavramı zihin dusunmeden yapamaz.
rüyanın başlangıcı gibidir.tıpkı inception'da dendiği gibi "rüyalara hep ortadan başlarız".tıpkı bu dünyaya geldiğimiz gibi.
sonsuzluk ise geçmiş-şimdi-gelecek mantığıyla çalışan zihnimize oldukça ters geliyor.ve düşünülen her an veyin resetlenip 'hop dur orada daha fazlasina gidemezsin" hatası veriyor
