Çocuğumu tabi ki her haliyle kabul ederdim ancak onu dinler sonra uygun bir dil kullanmaya çalışırım. Belki geçici bir dönemdir ve kimliğini bulmaya çalışıyordur. Erken teşhis ve ona yönelik hareket etmek gerekir. Bir psikologla görüştürürüm. Eğer o öyleyse bu geçici bir durum değilse belki ben psikoloğa giderim nasıl bir yol izlemem gerektiği ve nasıl davranmam gerektiği hakkında yardım almak için. Ama o benim bir parçamdır üstüme düşen görevleri yerine getirdikten sonra onu her haliyle kabul eder sevgimi eksiltmem.
Lan bu hastalık mı da tedavi ettireceksin. 20. yüzyılın son çeyreğinden beridir saygıya değer bilim otoriteleri eşcinselliği hastalıktan çıkardı ama çoğumuz hala 50 yıl önceki kafayı yaşayacak kadar gerici ki gerçekleri kabullenemiyoruz. Eşcinsellik en çok bu ülkede zor, her gün biri ölüyor, travestilerle yatan ertesi gün topluma yarancam diye laf atar, tükürür, döver. Bunları hepimiz duyup görüyoruz, o halde soruyorum size : Hala nasıl eşcinselliğin bir seçim olduğunu düşünürsünüz!? Her gün ölme tehlikesiyle adım atıp, istemediği gibi görünüp kendini unutmayı bir insan nefrn seçsin? Diğer insanlar gibi saygı görülmek varken neden hakaretler işitmek istesin. Böylelerine "inşallah çocuğun eşcinsel olur" diye bedduada bulununca için biraz rahatlayabilir ama kimse bu ülkede eşcinsel olmasın ya. Hele böyle anlayışsız, bilimden uzak, nefret dolu insanların çocukları hiç olmasınlar.
yatağına kimi aldığı değil can güvenliği beni ilgilendirir.
ülkemizde hala daha üremenin gerekli olduğunu savunanlara ise şunu demek istiyorum;
kendi kanından olmasa da çocuğun olabilir. esirgeme kurumlarının önünden orayı fark etmeden geçmeyin.
aktiflik/pasiflik olayına gelirsek; kızın birinin altında zevkten dört köşe oluyor ama oğlun olamaz mı?
oğlun birini altına alırken aslan oğlun oluyor da bunu kızın yapamaz mı?
allah onu öyle yaratmış ben nasıl karşı cinse ilgi duyuyorsam o da kendi cinsine ilgi duyacak şekilde yaratılmış. sonuç olarak bir şey yapmazdım sadece mutlu olmasını dilerdim.
ne olursa olsun bu dünyaya, insanlara karşı yalnız olmadığını söyler ve görebileceği ihtimalinde olan davranışları görmemesi/yaşamaması için elimden geleni yaparım.
Beni ilgilendirmez. Kirmizi rengi sevene, onu siktiret bak mavi guzel diyecek degilim.
Evdeki kediye hallenirken yakalarsam psikiyatriste gotururum.
Her anomali sapiklik demek degildir.
