kendi tercihinde özgür der saygı duyardım. şaka lan şaka. eşcinseller hastadır ama toplum onlar üzerinde baskı kurmasın diye eşcinsellik hastalıktan çıkarılıp yönelim kategorisine alınmıştır. evrimsel açıdan eşcinsel bir maymuna kimse o tercih yapmış ve yönelmiş diyemez elbette temelde fizyolojil ve hormonsal nedenler vardır.
Demek gaysın oğlum
-evet baba
Peki ne yapalım
-tamamiyle estetik
Hımmm s**rim senin gaylığını yürü kar**neye
Aradan 3 saat geçer
-baba ben ne işe yaradığını örendim
Koççum benim.
yolda bir adamla karşılaştık. adam bize 'oğlun ne iyi sakso atıyormuş. bizim çocuk çok methetti, bana da atar mı?' dese, ne cevap verirsiniz. bu duruma üzülmez misiniz? kendinizi kandırmayın.
Cinsel kimliğini sağlıklı bi sekilde oturtabilmesi için elimden geleni yapardım, geyse erkek arkadaslarını yakından tanımak için zaman ayırırım lezbiyense de kız arkadaslarını...
öncelikle konunun açıklaması için şu alıntıyı kullanmamda fayda var:
"eşcinsellik bir tercih değildir, insan eşcinsel olmaz, eşcinsel doğar ve sonradan eşcinsel olduğunun farkına varır. eşcinsellik bir hastalık ya da psikolojik bozukluk değildir. bilimsel olarak insanda xx - xy kormozomları arasındaki karmaşadan meydana gelen bir sebepten ötürü böyledir. dolayısıyla bir insan sonradan eşcinsel olamayacağı gibi onu tedavi etmek ya da heteroseksüel yapmak imkansızdır."
şimdi kendi yorumuma geçeyim: toplumda halen daha (evet ne yazık ki halen daha eşcinsellik tepki alıyor ve hakkında insanların yanlış bildiği çok şey var) eşcinsellere karşı bir önyargı olduğu için çocuğumun hayatında bazı zorluklar olacağı için üzülürdüm, bakın üzülmemin sebebi çocuğumun eşcinsel oluşu değil dikkat ederseniz. ona daima destek olurdum, erkek/kız arkadaşlarıyla tanışmak, onları da yakından tanımak isterdim. benim için önemli olan şey onun mutluluğu olurdu. onun kendisini konforlu hissetmesi için yapmayacağım şey olmazdı sanırım.
zaten eşcinsel insanlara darbeyi toplum vuruyor, bir de aile vurmasın. toparlayın kendinizi. çocuğunuz o sizin, öldürecek misiniz?
Çocuğum falan yok, ama olsaydı eğer, ve mesela gay olsaydı, onu hor görmezdim, aşağılamazdım. Ona destek olurdum.
Onlarda insan, tercihlerinden dolayı kimseyi aşağılamak kimseye düşmez. Tercihinden dolayı kızını, oğlunu reddeden çok insan var, tamam kabullenmek zor gelebilir ama ne olursa olsun canından bir parça.
Sırf tercihinden dolayı oğlunu kendi elleriyle öldüren babalar var, çok mu doğru bu sizce?
"Aa nasıl yapar böyle bir şeyi?! Geberesice!" tarzı düşünceler o kadar iğrenç ki. insan onlar insan. Sokun şunu kafanıza artık, onlarında duyguları var. Ne gay ne de başka bir şeyim ama Allah'ıma şükürler olsun empati yeteneğim var ki onları bazı insanlar gibi yerin dibine sokma çabasında değilim. Uzak durursunuz olur biter.
türkiye'deki lgbt bireylerin ailelerini konu alan 'benim çocuğum' belgeselinde annelerden birinin sözünü hatırlatmıştır: 'elalem mi, çocuğum mu?' tabii ki çocuğum'. ben de çocuğumu seçerdim. saygı duymakla yetinmezdim. kendi olsun diye, mutlu olsun diye, farklılıkların ve çeşitliliklerin sevilmesi ve saygı görmesi için ona sonsuz destek olurdum.
Çocuğun kız olursa naparsın?
Çocuğun erkek olursa naparsın?
Çocuğun trans bir birey olursa naparsın? Bence bu soruların hepsinin cevabı aynıdır. Çocuğun kız erkek veya trans olması neyi değiştirir? Kız veya erkek çocuğuna cinsiyetine aldırmaksızın saf merhamet ve sevgi ile yaklaşan çoğu aile trans çocuğuna toplumun kural ya da yönemlilerinin belirlediği şekilde yaklaşıyor. Aileler önce bu durumun normalliğini kabullenmeli. Mesela farklılıkları kabullenmek değil onları farklı görmemekte.
