genellikle amerikan filmlerinde gördüğümüz bir polis modelidir. günler önceden evladına söz vermiş olmasına rağmen sözünde durmaz. çocuk gözleriyle arar konuklar arasında babasını. bulamaz tabi. ve derin hüzünlere gark olur.
beterin beteri var hesabı yine müsamere kaçırmak iyi be. bi de bebişinin viyolonsel resitalini kaçıran baba olmak, kızcağızın ağlaya ağlaya elgar konçertosunu döktürdüğünü öğrenip yıkılmak var.
müsamere sonunda çocuk ya bahçede üzgün bir halde bekler, yada okulun içinde uyuya kalmış bir vaziyette bulur onu babası, öyle çok denk gelmişimdir ki bu sahnelere.
yalnızca amerikan filmlerinde değil gerçek hayatta da karşılaşılan durumdur. okul gecelerine, müsamerelerine hep anneler gelir, babalar nedense gelmezler genelde.
