hata etmiyordur, para hesabını öğretir. amma ben günde bir lira alacak yaştayken (ilkokul 4) ayın onbeşinde maaş alırdım, 20 lira kadar. dikkat ederseniz günde bir tl ye denk gelmiyor miktar. ama sağolsunlar her zaman kendi paramla yaşamayı öğrenmişimdir.
ben ilköğretimdeyken bize 25 kuruş 50 kuruş verilirdi hiç de şikayet etmezdik çünkü o zamanlarda 25 kuruşta olsa istediğin şeyi alıyordun yani yetinmeyi biliyordun çünkü öyle alıştırıldık. ben babamın bana harçlık verdiğini hiç hatırlamıyorum hep annem verirdi. 50 kuruşa simitte alırdık kolada ucuzdu her şey ben 10 kuruşa ekmek aldığımı biliyorum ama şimdi zaman pahalılaşıyor ekmek 1 lira olmuş. iyi ki de 1 lira veriliyor. günümüzde çocuklar her gün okula 5 lira ile gönderiliyor ve bundan şikayet ediyorlar israftır yazık.
onu da artık gsm şirketleri alıyor baba... örnek avea reklamda 19 tl, faturada bütün deliklerini kapatsanda 21 tl dan fazla geliyor. o yüzden çocuğuna 1 tl verebilmeyi düşünen baba bile düşünmesin artık. onu da elinden alıyor devlet bir şekilde.
düşünmesi bile yeterli olan, helal olsun babasıdır.hele ki evladı bunu dert dahi edinmiyorsa böyle mükemmel bir babanın nasıl bir evladı olduğu örneğiyle ortaya çıkar. ****
bunu içi acıyarak yapan olanağı olsa daha fazlasını verecek ama evi geçindirmek için yeteri kadar kazanamayıp çocuğunun da acıkabileceğini bilen düşünceli takdir edilesi babadır.
ilk okuldan liseyi bitirene kadar aldığım harçlık değeri. (yani bir küçük meyve suyu ve bir simit eder). öyle de okunabiliyor yani çok da içler acısı bir durum değil. sonra kendi parasını kazanmaya başlayınca kazandığı parayı yemenin verdiği hazzı herkesten daha çok hissedecek olan çocuğun babasıdır.
yetebildiği kadarıyla geçinmeye çalışan, evladına bu kadarını verebilen babadır, adamdır.
çocuk yetinmeyi, elindekilerin kıymetini bilmeyi öğrenir.
her gün bir başka şeyle eve gelen, çocuğu ne isterse alan, yokluğu bilmeyen, "yok" demeyi bilmeyen, şımartmaktan başka bir şey yapmayan babalar gibi değildir.
babalık 10 yaşındaki çocuğun eline iphone vermekle olmuyor.
ilkokulda aldığım bir miyonun (o zamanlar öyleydi) değerini tekrar hatırladım. normal olan şeydir, durumu normal ya da iyi olamyan ailelerin çocukları bununla geçinir. eminim sözlüğün 3/4 de bu parayla geçinmiştir zamnında.
ilk okulda o zamanlar 250 bin, orta okulda ilk 2 sene 250bin sonra 500bin. lise 1 ve 2'de 1 milyon ve son sene 2 milyonla giderdim zordur sözlük. millet dönerleri tostları hüpletirken senin simit - ayran, simit - suya talim olman.
tanım: gönlünden çok kopan fakat hayat şartları elvermediğinden evladına düşük harçlık veren babadır.
bazen de çocuğuna bile bile bu kadar harçlık veren bir baba olabilir. 1. sınıfa giden 7 yaşındaki çocuğunun sağlıklı beslenebilmesi için gerekenleri beslenme çantasına koyan ailesi pek doğal olarak kırtasiye vs masrafı çıkabileceği için çocuğuna 1 tl harçlık verebilir, 5 tl harçlığı olup bunu kola/cipse harcayan çocuktan daha sağlıklıdır bu çocuk.
