paşabahçe şişecam fabrikası'nın denize bakan dev tabelası ve fabrika satış mağazası. fabrikanın çalışır haliniyse bilmiyorum. 2002 baharı olmalı, 2.5 yaşım.
ilk anıysa kardeşimin doğumu, aralık 2002, 3 yaşım. doğduğunda elime verdiler seveyim diye. teyzemler, akrabalar falan odayı doldurmuşuz. daha birkaç saatlik kardeşimin kafasını elledim, baktım, yumuşacık. * o şaşkınlıkla kendi kafamı elledim ve ardından "anneeeaaa, x'in kafası yumuşak, benimki sert!" sonrası kahkahalar.
çocukluğun en erken döneminin zor hatırlanmasından dolayı akla gelen ilk andır. ben karanlık bir odada defter hatırlıyorum bir de televizyonda erol taş'ın hunharca et yemesini.
