annenizi kaybetme korkusu. annenizin dizinde yatarken bazen düşünürsünüz annem olmasa ben ne yaparım diye ve korkuya kapılır annenizin kıymetini anlarsınız.
- doğum günümde hediye gelen zenci oyuncak bebek. aslında gayet sempatik bir şeydi, o yaşta neler düşünüyorsam artık.*
- ilkokul öğretmenimin gece erken yatıp yatmadığımı kontrol etmek amacıyla evde bir gizli kamerayla beni izlemesi.
- annemin kestirmekte ısrarcı olduğu uzun saçlarımı gece ben uyurken çirkin bir şekilde kesmesi.
- ablamın uydurduğu bir hikaye yüzünden gözlerim iri olduğu için yaşım ilerledikçe bütün yüzümü kaplayacak boyutlara ulaşması, canavar gibi bir şeye dönüşmem.
- Ailede tek kişi var ise yani anne veya baba ölmüşse diğerinin ölme ihtimali çocuğun her gece kalanın nefesini dinlemeye bile itebilir. Duymadığında stres basar.
- Işıklar kapanınca kaldığı odada ki tüm eşyaları herhangi korkunç bir şeye benzetmek.
babamın ölebilecek olması. en büyük korkumdu. babam şehir dışına çıktığında özellikle korkum tavan yapardı. kimse korkumu anlamasın diye çabalardım ayrıca.
saatlerce bu konuda düşünür ağlardım. kimse görmesin anlamasın diye de banyoya girer ağlar ağlar, sonrada banyo yapar çıkardım.
anne ve babamın emre isimli arkadaşı. neden bilmiyorum, ama o gelince hep yatağımın altına saklanırdım, kaçardım. onu yaratık sanırdım. neyseki zaman haklı olduğumu gösterdi; gaymiş.
