tentürdiyot kokusu * sürekli düşüp dizlerini kanatan çocuk bünyenin, elinde ki tentürdiyotlu pamukla kendisini kovalayan annesini ve o günleri özlediğini hatırlatıverir insana.
anneannemin ben çok küçükken arkadaş günlerinde mütemadiyen yaptığı tereyağlı kurabiye kokusudur...
bir defasında bu inanılmaz kokuyu takip ederek yemek masasının üzerinde bulduğum muhteşem kurabiyelerin yarısından çoğunu mideye indirip, anneannemden sağlam bir dayak yemişliğim bile vardır... işin kötüsü ise kurabiyeleri nasıl yaptığını sorduğumda anneannemin, ''ben öyle birşey yapmıyordum, uydurma'' demesi şu sıralar...
herşeyi yap ama bunu inkar etme anneanne, hatırla şunu allahaşkına...
-kanepede uyuya kaldığında üzerine örtülen battaniyenin kokusu.
-pazar sabahları fırına gidip kahvaltı için aldığın sıcak ekmeğin kokusu.
-eski bakkalardaki rutubet kokusu.
-annenin yaptığı yemeklerin kokusu.
badem çiçeklerin kokusu... evet benim çocukluğumda okulumuzun bahçesi ağaç doluydu .. baharda hepsi çiçek açardı... altında oyun oynarken bahar kokusu biz farkında olmasak da bilmeden içimize işlerdi...
