kesinlikle sandıklı divandır. özellikle sandıklı divana oturulduğunda bozuk olan kapaklarından biri kimi zaman sırtımıza düşerdi/devrilirdi. vay be ne günlerdi!
5 yaşlarında çektirdiğim vesikalık. yana taranmış parlak kumrala çalan biryantinli saçlar, kırmızı askılı pantolonum ve mavi gömleğim. böyleydi sanırım.
antalya'da bahçedeki erik, kiraz ve yenidünya ağacına tırmanıp elimde torbayla onları sabırla ve zorlukla toplamam, ardından da yemeğe doyamamam gelir. ey gidi günler...