hangi biri yazilsa az kalir. abimin kafasina sehpa ilemi vurmadim, filmlerde gordugum hareketleri arkadaslarim uzerindemi denemedim. misafir gelcek diye annemin hazirladigi yemekleri dokmedim mi. bu boyle uzar gider.
yeni dogmus kardesimi uyurken, goz kapaklarini zorla aralamak suretiyle uyandirmak, dudagindan opmeye calismak (hem ensest, hem pedofili hem de escinsel durtulerim varmis). sonra o da cok buyuk bir serefsize donuserek benden ocunu aldi tabii, orasi ayri.
aynı anda hem kedi besleyip hem de akvaryum sahibi iseniz, akvuryumdaki balıklarınızın ölmesi kedinizin ölmesinden önce olacaktır. balıklar öldükçe kalakalırsınız öylece. dışarda da kediniz var, canınız, karnı tok olsa da gözü aç, ölenle de ölünmez,ölmüş japon balığınızı kedinize yemek yaparsınız. bazı insanlar bunu caniliğin dibi olarak yorumlasa sa siz gizliden gizliye doğanın dengesini korumayı kendinize misyon edinmişsinizdir. ne yapalım yani balık ziyan mı olsaydı. yine de bu şerefsizlik olduğu gerçeğini değiştirmez.
ismini bilmediğimiz aşk romanını 5 tl' ye satın aldıktan sonra romanın sayfalarını koparmak,üstüne 25 TL yazan kağıt ekleyerek başka kitapçıdan fantastik roman almak.
Benzin gibi değil tabiki ama gazete kağıdına sıvıyağ dökmek sonrasındaysa,kibritle yakmak. Ateşin daha çok yayılması için cam şişe'yi güneşe doğru tutmak.
okul cikisi girdim kirtasiyeye, ikiyuzelibin kagit para verip kirtasiyenin dukkan icinde ki cekilisine katildim silgi cikmisti. Baktim adamin sirti dönük attim kagidi kavanoza geri baska cektim futbolcu dergisi cikmisti cok sevinmistim.
annesinin gününde tuvalete gidip klozet kapağına uhu sürmek, eve gelen misafirlerin ayakkabılarını toplayıp çöpe atmak, salonda futbol oynayıp cam, çerçeve, vazo ne varsa indirmek. koltuk kenarlarına sümüğünü silmek. çocukken her birimizin içinde bir hain evlat ökkeş olmuştur.
olay 1:
bir dere kenarına gidilir. etraftan çalı çırpı toplanır ve ateş yakılır. ateş yanmaya devam ederken ince bir fındık ağacı dalı kesilir ve bıçakla şiş haline getirilir. sonra dereye gidilir, bir tane kurbağa yakalanır ve daha önceden hazırlamış olduğunuz şişe, kurbağa hala canlıyken, arka iki bacak arasından sokarak ağzından şiş çıkartılır. şişe geçirilmiş kurbağa ile birlikte köz haline gelmiş ateşin yanına gelinir ve közü bir sopa vasıtası ile düzelttikten sonra şişteki kurbağa ateş üstüne konulur. 5-10 dakika kurbağa iyice kızana kadar beklenir, iyice kızdıktan sonra şişteki kurbağayla birlikte dere kenarına tekrar koşulur, şişteki kurbağa hızlıca suya sokulur, ços sesi duyulur. Görev tamamlanmış olur.
Çok canice biliyorum pişmanım.
olay 2:
komşumuz evde yokken sırf kıllık olsun diye bahçesinde bulunan odunları birinci kat tuvalet penceresinden içeri doldurmak.
pişmanım.
olay 3:
arkadaşlar ile toplanmış otururken canınız sıkılıyordur, yapacak bir şey aranıyordur. evde olmadığı bilinen komşunun bir penceresi arkadaşlarla seçilir. seçilen camı ilk kıran müsabakayı kazanır.
pişmanım.
olay 4:
arkadaşlar ile birlik olup bir adet köpek bulunur. kovalanır kovalanır ve bir köşeye sıkıştırılır. taşlanır, sopalarla dövülür.
pişmanım.
olay 5:
olay 1'de bahsedilen derenin kenarına bir pet şişe ile gidilir. dere kenarına tünemiş ve gruplaşmış iribaşlar (kurbağa yavrusu) el ile yakalanır, yanımızda getirilen pet şişeye doldurulur. kıl olduğun komşunun evinin bahçesine öğle vakti girilir. şişeden alınan tek tek alınan iribaşlar beyaz duvara fırlatılır. fırlatılan iribaşlar duvara yapışır kuruyarak ölür ve beyaz duvarda siyah siyah lekeler yapar.
çok pişmanım.
annenin yaptığı cam boymaları, vitrayları fian kırmak. zevkine değil tabi yanlışlıkla. ama onca emek çat diye gidiyordu. karşılıksız mı kalıyordu peki? hayır. pat diye vuruyordu anne tokadı.
sessiz sakin görünen bir arkadaşını seçip, bir bahane uydurup tokat atmak.
her çocuk yapmıştır bunu. genelde bu arkadaş sevilmeyen biri değildir, sessizdir sadece.
kavgacı ruha sahip olmayan, ama içine kapanık da olmayan bir çocuk olarak bu hareketimi şimdi düşündüğümde nedenini hala tam olarak anlamıyorum ama çok pişman olduğumu hatırlıyorum.
1) birkaç uğur böceğini aynı kağıda koyup kağıdı onları öldürmeden top yapmak ve yakmak.
2) gazeteleri yakıp aşağı atmak bir adamın kafasına düşmesi saçının yanması.
3) beden eğitimindekilere okulun dışından kız kaçıran yakıp fırlatmak kendü fırlıyodu tabii.
4) sineklerin kanatlarını kopartık kıçlarına pergel sokmak.
5) bütün mahalleli çocukları örgütleyip marketçiye taş attırmak hepsinin gelmesi ortalığı savaş alanına çevirmesi benim onları yönetmem bi hareketlilik sezip kaçın demem bende koşarken minik canıma yakalanmam ağlatılmam.
çocuk aklıyla küçük yaşlarda yapılan, ama şimdiki akıl o zaman olsa kesinlikle yapılmayacak şerefsizliklerdir. yavru bir kedim vardı, çokta severdim minik yavruyu pek sevimliydi. şimdi kendisine çektirdiklerim aklıma geldikçe hala üzülürüm ve ne malmışım derim:
bu kedicik pek bir sırnaşıktı, bana da çok alışmıştı. odanın ortasında otururken yanıma falan gelirdi ders çalışırken, rahat vermezdi. ben de bunu bir keresinde sivri zekamla elbise dolabının gözüne kitlemiştim dersim bitene dek. tabi kedilerin de oksijen ihtiyacı olduğu gerçeği karşısında hayvancağız kimbilir kaç saat o karanlık, küçücük gözde işkence çekmişti benim yüzümden. bir keresinde de yine olayın kahramanı ben ve minik kediciğim bahçedeyiz. hayvancağızı alıp alıp havaya fırlatmıştım, kediler dört ayak üzerine düşer tezini kanıtlamak istercesine. neden minik şeye bunları yaptım hiçbir fikrim yok. karıncalara yaptığım şerefsizlikler konusu da var ama daha fazla anlatıp kendimden iğrenmek istemiyorum. bu kadar yeter bence. şimdi bunları düşündüm yine üzüldüm gece gece ama çocuktuk işte. zaman geriye dönse hiçbirini yapmazdım bugünkü aklımla. bu kadar günah çıkardım yeter bence.
