6 ya da 7 yaşlarındayım. Yakın bir arkadaşım var. Yeliz. Çok fena kavga ettik. Çöp süpürgeler olur hani. Annemizin balkon yıkadığı.. Önce kızı bir güzel süpürge ile döv, ağlat. Sonra da ne yap biliyor musun? Psikopatlığın doruklarındasın ya hani. Kızı al çeke çeke, kendi oturduğun evinin kömürlüğüne kapat. Hem de saatlerce! Annen baban da kızı bulsunlar orda. Oklava ile bir güzel sopa yesen ne fayda.. Kızın psikoloji mafiş. Neyse birkaç gün sonra dili çözüldü. Tekrar konuşmaya başladı...
Yeliz bana ne mi yapmıştı... Abisi deniz ile beni bir evin inşaatına götürdüler oyun oynayacağız diye. Sonra yeliz beni abisi ile bir odaya kilitledi. Abisi beni öpmeye çalışmıştı zorla. O da 8-9 yaşlarındaydı...
Ama yelizden intikamımı çok da güzel aldım. Oh canıma değsin.! Yine olsa, bu kez denizin de canına okurdum!
Aa bu arada yukarıda anlatılan olay, zannımca kesinlikle şerefsizlik değil, hakkın adilce yerini bulmasıdır. Hem de çocuk aklı ile!
sinirli bir hocamızın arabasına tozu silerek beni yıka altına da bir arkadaşın ismini yazmak ve sonrasında arkadaşımın daha izah edemeden dayak yemesi.
köyde, yengemin yaptığı çoban salatanın içine birkaç solucanı doğrayıp atmak. evden gelen çığlıkları, dedemin ettiği küfürleri dün gibi hatırlıyorum. işin kötü yanı, salatayı yarılamışlar.
arka bahçedeki kuru otları tutuşturup mahallede ciddi anlamda yangın havası yaratıp uzaktan izlemek, gerçekten çok saçma ve yanlış bir davranış kabul ediyorum.
-temizlik yapan evi gözetleyip dış kapısına toprak atmak. sonra da kapıyı çalıp ya mahallenizin çocukları kapıya toprak atmış teyze söyliyim dedim demek.
-bodrumu su bastırtmak suçu başkasının üstüne atıp çocuğun dedesinin bodrumu temizlemesini izlemek.
-apartmanın çatısına çıkıp herkese kalp krizi geçirtmek.
