piknikte mangal yakıp, rakı içen avcı amcaların soğusun diye çeşmenin altına koydukları 6 şişe rakıyı alıp, belli mesafe uzaklaştıktan sonra boşaltmak.
başka keyifli şeyler de yaptım ama en keyiflisi buydu ve daha 13 yaşındaydım.
kuzenlerim ve ben ne kadar da eğlenmiştik o gün.
şırıngaya su doldurup balkondan geleni geçeni ıslatmak.
evdeki abiye/ablaya sinir olununan durumlarda vurmasada numaradan ağlayıp abim/ablam bana vurdu demek.
eve gelen gazetenin arkasındaki çıplak hatunun memesini kalemle çizip pis pis sırıtmak. sonrada ben yapmadım diye ağlamak.
arkadaşlarla maden suyu içtikten sonra şişesini ziyan etmemek için bi piçlik yapmaya karar vermiştir. efenim şimdi şişenin içine işedik, sonra arka sokaktaki kocakarıların önüne bombaladık. biz kaçarken onların söylediği yaratıcı küfürleri hala unutamıyorum. ama komikti ...
çocukların yaptığı en büyük şerefsizlik, ki bu hemen her çocukta vardır, acımasızlıklarıdır efendim. çocuk dediğimiz canlı arkadaşlarının eksiklikleriyle, özürleriyle dalga da geçer, isim de takar, lafları pat diye yüze söyler de.
ramazan ayında teravih namazı kılınırken camiye 15-20 kişiik grup ( küçükken şerefsiz olan grup tabi) tarafından seri torpil atışının yapılması. aynı çetenin * caminin en arka saflarında birleşip fatiha suresinin sonunda son ses amin diye bağırıp camiyi inletmesi.
