Dört yaşındayken benden beş yaş büyük olan, bana yazılan ve tokamı yere atan çocuğun kafasını kiremitle yarmam. Bi de üstüne anasından dayak yemiş nasıl kızdan dayak yersin diye. Altı ay öyle gezmişti.
babanemin evinde koltukla kapı arasında halıya işemek.
tuvaletlerin lavabosuna işemek.
kolonya şişesini boşaltıp içine işeyip misafire tutmak.
genel olarak saçma sapan işemek.
Hep maruz kaldıklarımdır. Tombi yerken herkesin elini daldırması sonucu yere saçılan yiyemediğim paketim. Oyuncaklarımı başkalarının alması. Paten kayarken gerizekalıların itmesi. Bonibondan herkese verip elimde hiç kalmamasına sebebiyet verenler. Eve gelip atari oynayıp oynayıp sıkılıp beni yalnız bırakan büyük arkadaşlar. Vs.dir.
-yaşıtım olan bir çocuğu yaklaşık 3 metrelik bi köprüden aşağı itmiştim.(8 yaş)
-bütün aile televizyona kitlenmişken ben ütünün kablosunu makaslayıp herkesi zıplatmıştım.(5 yaş)
-öylesine eğlenirken birden ateş yakılmıştı ve bir kaç çocuk ateşin üstünden atlarken, karşıdan gelen çocuğun bacak arasına tekme atarak hava çarpışmış çocuğu ateşe düşürmüş kendimde toprağa yuvarlanmıştım.(9 yaş)
-beni kovalayan bir arkadaşım ağır bir bina kapısına çarpıp koluna cam saplanmıştı(9 yaş)
-taekwondo'ya giderken takla atmayı öğreticem diye keklediğim bi çocuğun dondurmalarını her gün ben yerdim, o saf saf bana bakardı.(10 yaş)
-kardeşlerime hep bubi tuzağı kurardım kendimce, aklımca; kapı açılacak kapının üstüne koyduğum yastık kafasına düşecek ve ben çok eğlenecektim.daha sonra buna kızıp bana doğru koşarken yere serpiştirdiğim misketlere basıcak ve ben daha da eğlicem.sonrasında tekrar koşarken ip'e ayağı çarpıcak ve balona bağlı ip balonu patlatıcak ve ben gülerek ölecektim.(10 yaş)
benim de var böyle bi tane. yani belki de 103 tanedir ama aklımda kalan ve pişman olduğum bi tane.
yeni çocuklarla tanışmıştık. arabanız var mı diye sormuştum. yok dediler, sizin diye de devam ettiler. tabi var dedim elimle işaret ettim. o fazladan tabi deyişim, yoktan yere arbanız var mı diye soruşum. çocukken de öyle bi adam değildim, adetim değilken niye sordum bilmiyorum ama bazen aklıma geliyor çok yakışıksız, çok adice. çok kötü bi şey yapmışım. korkuyorum bazen, çok ilgisiz ama ya o çocuklardan birinin aklına geliyorsam hala. amk.
karinca demiste arkadas aklima geldi.bende ilkokuldayken onar yirmiser tane toplayip top tip kutusuna koyardim.sonra calkalardim hayvanlari gotururdum sinifa.bir gun yakalandim bizim sinif ogretmenine.kadin aldi beni butun sinifin ortasinda ogretmen masasinin altina soktu beni.kirk bes dakika boyunca orda kalmistim.cok utanmistim.ama hocanin etek altini izlemek paha bicilmezdi.
5 yaşındayım bizimkiler dedemgile bırakıp gidiyor ve tabi almaya da gelmiyorlar, dedeme eve götür desemde götürmüyor beni, Dedem uyuduktan sonra üzerine çıkıp işemiştim. Çok fenayım.
Sevmediğim çocukları dövüyodum. Sonra onlar ağlayarak annelerinin yanına gidiyolardi. Ben de o sirada kaçip saklaniyodum bi yerelere.
ilginç bir psikoloji.
Erik ağacındaki bütün erikleri bir gecede toplamak, yarısını yiyip mide fesadı geçirmek, diğer yarısını mahalledeki çocuklara dağıtmak, dört gözle o erikleri bekleyen anneanne ve diğer kuzenlere sadece dal ve yaprak bırakmak.
bakkaldan hep annem adına para alır okul diye atari salonuna giderdim. sonunda yalanım ortaya çıktı. 16tl borç birikmişti. şimdinin 50-60 lirası. iyi bir dayak yemiştim. o gün bugündür hiç yalan söylemem.
Parkın merdivenlerinden çıkarken aniden yere kapaklanan teyzeme, kendi kızıyla birlikte öyle gülmek ki nefessiz kalıp oraya buraya yayılmak, kadının yardım çığlıklarına cevap verememek, donuna kadar her tarafı görünen teyzeme tanımadığı insanların yardım etmesi nedeniyle rezil olması, bizse hala ağaç dibinde gülüyoruz utanmadan.
yoldan geçenlere su balonu atmak benim efsanelerimdendir. mahallede nam salmıştım bunun yüzünden. ciddiyim yolunu değiştirenler vardı. kardeşimle vardiyalı çalışırdık.
ikinci olarak da eskiden elektrik telleri dışarıdaydı. tellere kancalı ip atar ardından bir birine deydirip mahallenin elektriklerini keserdik. bir kere itfaiye bir kere de polis eve uyarıya geldi. çocuğunuza sahip çıkın diye. korkudan dama kaçtım. 2 gün ablamda kaldım eve gidemedim. amk yerinde onca olay dururken benimle uğraşıyorlardı.
