amcamlardayken,banyoda bir kova su görmüştüm yengeme bunu dökeyim mi diye sorduğumda - hayır smysays o kuzeninin bıdı bıdısı için hocaya okutturulmuş su. sakın bir şey yapma- demişti. ve ben o kovadaki suyla kendim yıkanıp yerine normal su koymuştum.
çizgi filmlerin verdiği yetkiye dayanarak kardeşini apartmanın beşinci katından devasa bir şemsiyeyle atmaya çalışmak. (bkz: küçük kardeşlerin daha zeki olması).
kağıdı ok şekline getirip ince uzun borudan üfleyerek uzağa fırlatırdık. bi keresinde kuzenle kağıdın ucuna toplu iğne sokuşturup balkondan yoldan geçen ton ton bi amcaya atmıştık ve hedefi 12den vurmuştuk. hala gülerken utanıyorum sözlük.
elektirik boruları ile fişekler yapıp ucuna takıp tüüüühhh diye nefesini verip borunun içindeki fişeği kediye nişan alırdık , fişekte zavallı hayvancığa saplanıp kalırdı , yada elektirik direklerinin tepesinde sapan ellerde bütün başımız yukarıda kuş avlardık , Çocuk acımasızlığı işte keyifli geliyor o zaman yaptığın şeyler ama şimdi düşündüğümüzde hayyy allah ben çocukken bunlarımı yapmışım demeden kimse edemez .
misafirliğe gelen tanımadığım çocuklar az çekmemiştir benden en sevdiğim oyuncağımı vermek istemezdim çocuk ağlar annem de verirdi kendisine sonra bir daha ağlatırdım o çocuğu.
Altıma işedim.
anneme yaptığım en büyük şerefsizlikti.
bir daha işedim.
çok işedim.
Önünü alamadım.
yastığa işedim.
duramadım.
uyurgezer olarak evin heryerine işedim.
-anne, bugün benim doğum günüm
-yok, evladım nerden çıkarıyorsun, daha var senin doğum gününe.
bunun üzerine ufacık tefecik, beş yaşında bir çocuktum ama yemeyip içmeden tüm apartman sakinlerinin tek tek kapısını çaldım ve '' bugün benim doğum günüm annem hepinizi akşama bize bekliyor'' dedim
saat yedi olduğunda; ardı arkası kesilmeyen zillerin sonunda tüm apartman bize dolmuştu bile.
annem bu kadar insanı daha önce bizim evde görmüş müydü ya da hepsini tanıyor muydu bilmiyorum ama böylelikle, o günden sonra bir daha ne zaman bugün benim doğum günüm dediysem hiç itiraz edilmeden pasta yapıldı.
okulda fiskobirliğin fındıklarını verirlerdi. o kadar çoktu ki camdan aşağı yoldan geçenlere fırlatırdım. millet etrafına sağına soluna bakarken perdenin arkasından gülmekten altıma işerdim. hatta bi gün o kadar çok güldüm ki harbiden altıma işedim. altıma işediğimi farkedip güldükçe daha çok işedim. işedikçe işedim bitmiyo bu sidik. bi araba sopa yedim hala gülüyodum arkadaş. terliği geri fırlatıyodum al isabet ettiremedin diye.
bir an çocukken çok şerefsizlik yaptığınızı hatırladığınız çocukluk anılarıdır.
"babam kasaplık yapıyordu. buzaneye yeni gelmiş bir hayvan üzerinde penisini unutmuşlar bayağı uzundu.* babam bunu kesti ve ben de bu esna da bir hediye paketi aradım ve buldum güzelcene rulo yapıp hediye paketine yerleştirdim. üzerine kurdelasını da bağladık ve kalemle "iyi günlerde kullanınız" diye de belirttik bunu da aramızda muhabbetimizin olduğu aydın abiye götürmüş bulundum.* "
balkona çıkıp yoldan geçen cücelere "cüceee cüceee" diye bağırmak. tabi bu örnekte ucu açık noktalar var. nasıl bir yer ki burası yoldan cüce değil cüceler geçiyor? bide sanki sık olan bir şey gibi... ama gerçekten ne zaman balkona çıksam hep cüceler geçerdi. baya on insandan biri cüce. bana da düşününce daha garip geldi bu durum. sonra zeytin yeyip çekirdeklerini bu cücelerin kafalarına atmaya çalışmak. ama utanırdım da. "cüce" diye bağırıp geri içeri kaçtığımda olmuştur. ama şerefsizlik gerçekten. özür dilerim cüceler.
bir şey yapıp annemi kızdırmıştım. ne olduğunu hatırlamıyorum. o da bana bağırmıştı galiba bir kere de vurmuştu. bende balkona çıkıp alt katta oturan babaannem gelince bağıra bağıra ağlamıştım. olayın üzerinden iki saat falan geçmesine rağmen babaannem duyup anneme kızsın diye onu beklemiştim. harbiden kızmıştı.
tanım olarak da çocuk aklıyla yapıldığı için çok da önemli olmayan anılardır.
hala vicdan azabı yapar bende.. ama arkadaşım gaza getirdi valla..
paramız yok, o çikolatalar da çok pahalı zaten, o zamanki parasızlığımıza göre *
dedi ki bim'e girelim alıp kaçalım. nasıl alıp kaçacaz falan filan derken, kendimizi bim'de bulduk.*
şimdi bim'in içerisinin yapısını herkes az çok bilir.. giriş kapısından solda çikolataların olduğu bölüm vardı.. *
tam sağ tarafta da kamera var. ya alarm öterse diye tırsıyoruz bir de.. lan bi çikolata için yaptığımza bak yuh.. *
neyse arkadaş eline aldı kameraya da kıçını çevirdi güya gözükmüyoruz.. hadi dedi kaçıyoruz.. dedim nereden çıkıcaz ?
dedi girdiğimiz yerden..
iyi de, * koştuk oraya doğru. tersine dönmüyor ibne.. biz de onu akıl edemedik..
altından sıvıştık. nasıl koşuyoruz ama varya ayak parmaklar kıça değiyor resmen *
bim'den helallik alıp onun parasını vericem de, ulan çocukken buradan çikolata çalmıştık da nasıl diyeyim be *
