on yaşında felanken dört yaşındaki kardeşimin dötüne tükenmez kalemle " bu atila'nın dötüdür " yazmıştım. aksilik bu ya çocuk ertesi gün hastalandı bir ateş bir ateş.doktora götürdüler . dr. epey iğne yazmış. neyse eve iğneci amca geldi. iğne yapmak için çocuğun külotunu indirdiler o yazı aynen duruyor. iğneci amca güldü ve dedi ki : memnun oldum. ben de iğneci şaban.
mahalleden arkadaşlarla kırmızı uğur böceklerini ele alınan kavanoza bir hevesle doldurmak, sonra da onları serbest bırakmak.
uzun çabalarla çıkarılan çamurumsu toprağın içindeki solucanları amaçsız bir şekilde seçmece usulü ayıklamak. sonra da ayıklanmış bu çamur la değişik şekiller yapmak.
binbir hileyle sinekleri bardakla yakalamak,
güllerin dikenlerini koparıp yüzün değişik yerlerine yapıştırmak. özellikle burun ve yanaklara korkunç bir görüntü vermesi düşünülerek .
7-8 yaşımdayım. Kağıt 500bin liram var. Katladım kibrit kutusuna koydum. Bi gün kutuyu kaybettim. Evdeki herkesi suçladım. Sonra ablam kutuyu bulmuş bana getirdi. Sonra nereye koyduğumu hatırladım. Tuvalete girince kutuyu tuvalet kağıdı rulosu arasına koymuşum. Kağıt bitince ablam yeni ruloyu takarken bulmuş.
3 yaşındayken uyandığımda bir annemi, bir babami sırayla yatağıma çağırttırmak. Anne gelince "ben anne mi dedim? Allah allah baba dedim baba!" diye çıkışıp babanin gellmesini sağlamak, babayada "ben babami dedim? Anne dedim annneeeee!" diye çıkışmak ve ardindan sinir krizine ramak kalmış bir çift ebebeyin elde etmektir.
Odami kirmiziya boyayacağım diye kırmızı ojeyle duvarin kenarindan boyamaya başlamaktır.
Haa en komiğide hala hatirladiğim hamurdan kadin olayi vardir. O da kısaca şöyledir; engelli ve anne babasi hayatta olmayan bir komşu çocuğu vardı, anneme sürekli anne diyordu. Efendim bende dururmuyum oyun hamurundan bir kadın yapip çocuğun suratına yapiştirmiştım. Anne dedirtemeyincede ağızına tıkmıştım çocuğun. Garibim ağizindan çikarip bakip hamura anne diye diye ağlamişti.
(Edit : niye öyle bir şey yaptım ki? Hatırladıkça üzülüyorum.)
yedi yaşındayken, ebem (annemin anneannesi) bize gelmişti. ben de anneannenin uyurken nefes almakta zorlandığını fark edip, bir pipet alıp kadının ağzına üflemeye başlamıştım. şaka maka bugünlere yine iyi gelmişim ben ya. yalnız ağzına direkt temastan kaçınmışım demek ki, salak ama steril.
yağmurlu havada, kafaya bornoz (hem de bornoz kahverengi-beyaz çizgili) geçirip, kendini batman sanarak sokaklarda gururla yürümek. bakkaldan dönene kadar bornoz suyu iyice çekmişti.
elektrik prizine parmağım sığmayınca zekamı gösterip çivi sokmuştum. elektriğin çarpmasıyla kendimi prize yetişmek için çıktığım komidinin üstünden düşüp yerde bulmuştum.
aynayı tavana doğru tutup tavanda yürüdüğüm hissini hissetmek avizelerin üstünden atlayıp masalara çarpa çurpa eğlenmek , kendi kendime yaptığım çocukluk abukluklarımdan biridir.
Kuzenim gözlük takardı. Aramızda da bir yaş var. Yediğimiz, içtiğimiz, giydiğimiz ayrı gitmez o dönemlerde. Benimde gözlerim bozulsun diye televizyonun dibine dibine girerdim. Şimdi ise istemediğim halde gözlük kullanıyorum.
ben yedi yaşındayken, annemin anneannesi bize gelmişti. ben de anneannenin uyurken nefes almakta zorlandığını fark edip, bir pipet alıp kadının ağzına üflemeye başlamıştım. şaka maka bugünlere yine iyi gelmişim ben ya. yalnız ağzına direkt temastan kaçınmışım demek ki, salak ama steril.
koyde ordek yavrularını pislendiler diye suya sokup cikardiktan sonra kurusun diye sobanin ekmek kizartilan yerine ataraktan pismelerine sebebiyet vermistim kafami sikiyim.
bir misafirliğe gittiğimizde kardeşim dahil herkes çay içerken ben kola, meyve suyu istiyordum. o zaman ki kafama göre çay içmeyince aralarında en havalı ben oluyordum.*
öğretmenimizden duyduğum bilgiyi o kadar yanlış anlamıştım ki. bize tükürükte pek çok mikrop olduğunu ama tükürmemiz durumunda o tükürüğe başka mikropların da bulaşarak hava yoluyla fazlasıyla geri döndüğünü anlatmıştı. çocuk aklı bu ya -gerçi öyle sağa sola tükürecek çocuk da değildim- ne zaman tükürsem, nefesimi tutar olay mahalinden kaçardım. *
