bakkalın önündeki cips standına yavaşça sokularak, içinde taso var mı diye tüm cipsleri elle yoklamak. Bakkal kızarsa ''3. sıradakinde hep olur, Tek numaralı cipslerde hep olur vs'' diyerek totem yapmak.
Burnu karıştırmak,sümüğü top yapmak.
Silgi tozlarını beyhude birleştirmeye çalışmak.
Atariyi kurduktan sonra televizyonda kanal aramak.
inanılmaz mutluluk veren eylemlerdir. çocukken de ileri de büyüdüğünüz zamanda da akıllara geldiğinde hala eğlendirip, güldürür mesela bu durumlar. koca koca aile fertleriyle birlikte akşam saatlerinde oynanan 9 kiremit, renkli istop gibi oyunlar buna en güzel örneklerinden biridir.
"düz ve yokuş olan aşağı yukarı 7 cm genişliğinde 20 metrelik çukurlu ve girintili çıkıntılı duvarda(!) gazoz kapaklarıyla oynamak." diyeek tanımladığım bir hede.
Şu an küçükken yaptığım en saçma şey geldi aklıma ama felaket eğleceliydi.
"Dilek taşı Yapmaca"
Gerekli malzemeler:
-Bir ya da daha fazla aynı kafadan arkadaş
-Tuğla veya kiremit parçaları
-iki büyük taş
-Biraz tükürük
Yapılışı:
Arkadaşlar olarak pek zor bulunan kiremit veya tuğla taşları bulunur sonra iki adet büyük taş arasında toz oluncaya dek ezilir ve tozun üzerine tükürülüp iki taş arasına kapatılır bu toz tükürmeden önce de dilek tutulur.
Bu saçma ama eğlenceli şeyi bana kim öğretti hatırlamıyorum ama gerçekten eğlenirdim ve dileklerimin olacağına inanırdım.
maç yapmak. mahallenin her hangi bir çimenliğinde maç yapmak. en güzel şey buydu işte. şimdi çekiyoz sigaraya haftada bi halısahaya gidiyoruz köpek bu kadar solumuyor bitse de gitsek diyoruz. kendime niye bu kadar zarar veriyorsam insanoğlu salak ki ne salak.
çocukken yapmaktan zevk aldığım şeylerden birisi; metre ile oynamak. evet şu inşaatlarda kullanılan (fisco metre diye tabir edilenlerden). özellikle tatil sabahları onun kırılınca çıkan sesiyle ebeveynleri uyandırırdım.**
karşıda ki arkadaşımızın sağ ayağına sol ayağımızı, sol ayağınada sağ ayağımızı koyar. arkadaş; ayaklarımın onunkilerin üstündeyken yürümeye çalışırdı.
