hayal gücü. şöyle ki küçükken bir sarı fırtınaya özenilirdi, bir film kahramanından etkilenilerek o olmak, bazen bir çizgi film kahramanı olmak isterdi minik bünye. çok zengin olacağını sanardı hep, fakir ama gururlu genç temalı türk filmlerini izleye izleye. sonra gerçek sarıyor dört bir yanı işte! babam ve oğlumda geçiyordu böyle biz söz galiba, ufacık velet sadık abiye mi soruyordu ne; "insanlar büyüdükçe hayalleri küçülür mü baba?" diye.
sineklerin kanadını koparır boyunlarından bi ip vasıtasıyla sallandırmak suretiyle sobanın üstünde cızbızla biten katliam...(bu nasıl psikoloji demeyin)
