dizi ve filmlerden çok etkilenme sonucu olarak, annemle babamın beni evlatlık edindiğini düşünür, bana bunu 18 yaşıma gelince söyliceklerini sanırdım. *
sadece yunanistan ve türkiye'de denize giren bendenizin bu iki ülke dışında başka bir yerde insanların denize giriyor olma fikri allak bullak etmişti bir süre beni. nasıl olur sadece benim girdiğim yerlerde deniz var sanrısı çabuk geçti ama izi kaldı.
siyah beyaz filmlerin üzerinden zaman geçtikten sonra o hale gelmesidir efendim. Yani anneme "şu filmi 10 yıl sonra siyah beyaz seyretcez di mi" dedim.
(bkz: casper) hayır yok mu o kısa misafirlik ziyaretleri? o zamanlar ne korkardım evde yalnız kaldığımda. psikopatlık derecesi mi bilmem ? lakin evde olduğumuz zamanlarda onu izlemekten de kendimi alıkoyamazdım.
