hayli eğlenceli bir aktivite idi seksenli yılların başında. gelenek sürdürülüyor mu bilmem. dede tarafından yol uzatılır, zira atılan her adımın bir sevap anlamına geldiği iddia edilir idi. ama namaz biraz uzun mu sürerdi ne?
dedenin isteğini kırmamak adına yapılan bu eylem o anlar için sıkıcı, daha sonraları için ise yol gösterici mahiyettedir.
şimdilerde çocuklar yirmi rekatı tabletlerde eda edip, zikir uygulamalarıyla meşgul oldukları için dedelerine pek ihtiyaç duymamaktalar. dedelerin çağa ayak uyduramadıkları da söylenebilir tabi.
