apartman dairesinde çocukluk dönemini geçirmiş her insanın sıkıntıdan veya heyecan aramak için yaptığı eylemdir.
ilk dönemlerde küçük boyutlardan başlanır, çamaşır mandalı gibi. daha sonralardan gelen zarar verme güdüsü çocuğa mandalı bıraktırır ve yerini sebze ve meyveler alır. eğer bu sebze ve meyveler balkonda stoklanmışsa zaman içerisinde gözle görülür bir azalma meydana gelir ve bu durum annenin hemen dikkatini çeker. çocuk sorguya alınır varsa kapıcı devreye girer ve bir daha yapmaması için uyarılır. ama çocuk gizli gizli yapmaya devam eder hatta arkadaşlarla toplu halde "aşağıya yumurta atmaç" şeklinde oyunlar düzenlenir.
hiç unutmam anamın sobanın üzerine koyduğu güyümü alıp davul çalıyordum. dumbada dumba, dumbada dumba çok pis eğleniyodum. lan dedim bunu yere atsam kimbilir nasıl bir ses çıkacak, dumbadadan daha sikici birşey olacağını düşünüp doğru balkona koştum. kaldırdım güyümü ve hooooooop saldım aşağa. reis duuurrlongggggggg diye bi ses çıktı aklınız kayar. tüm mahalleli camlara çıktı amk. altta (bahçede) kadınlar örgü örüp geyik yapıyomuş, birisi bayılmış falan. o gün okkalı bi zopa yemiştim annemden.
ama deydi be reis. güyümden durlong diye ses çıkıyomuş ya, ve bende bunu öğrendim ya. benden mutlusu yok amk. sikmişim dayağı. yine çocuk olsam yine atarım...
Annem küçükken zorla kestane şekeri yedirirdi. Ben de çiğneyip çiğneyip ağzımda biriktirir balkondan atardım. Tabi bizim site görevlisi gelmiş bizimkilere şikayet etmiş bu çocuk balkondan aşagı kusuyor diye. Az degilmisim hani. Anılaaaaar...
akıllı çocuktur. evdeki gereksiz eşyalardan kurtulmak istiyordur ama tehlikeli olanı vardır. bu çocuk en son kendini atabilir aşağıya.
edit: yazım hatası
