eski iftarlar..gerçektende eskiden neydi o sofra başında ezanın okunmasını beklerdik tüm aile.şimdi büyüdük yaz okulunda ezan okunuyor sofrayı daha yeni kuruyoruz.eve geldim sofra kurulu biri işte biri bir yerde.
domates.
kaymak. (külah içindekinden)
balık kraker.
coca cola (1 lt cam şişe vardı)
cipsler.
çikolatalı dondurma.
sakız.
ha en önemlisi mayonez. ev yapımı olanı.
puf.
aileden gizli bir şekilde dışarıda sigara içmek ve eve girmeden bahçelere dalıp ağız kokusunu engellemek için salatalık çalmak.
edit: ama şu yaşımda buları yapsam tat alırmıyım orası bilinmez.
araba sayısının azlığından mı yoksa hemşeri anlayışından mı bilemiyorum ama eskiden başka bir ile giderken orada bizim geldiğimiz ilin plakası olan bir aracı gördüğünde babam o araba şöförü ile sellektör yaparak selamlaşırdı ve ben daima bunu gözlemlemek için gözlerim plakalarda olurdu.Bu çocukluğumun en önemli ve en güzel anlarını teşkil ederdi.Hatta otabanda bu şekilde arabanın durduğunu ve bana üzüm verdiğini hatırlıyorum çok güzel anlardı.
baba eve gelince sevinçle kapıya koşmak. bide çikolata getirmişse en güzeli. tamam gene seviniyorum ama eski heyecan kalmadı. bide artık aynı evde yaşamıyoruz. (bkz: babamı özledim)
çokokrem. yani bildiğin bildiğiniz çokokrem, kaşık kaşık yemek isterdim ama izin verilmezdi, büyüyünce şunlardan on bardak alıp yiyecem derdim, şimdi bi kaşık bile canım istemiyor.
magnumdur efendim. sene 90ların başları. izmir e anneannemin yanına tatile gelmiştik. dışarda oynamaya inmiştim, bir süre geçti '' anneeeeaaaaaa dondurma alabilirrr miyyyiiiimmmm'' diye aşağıdan bağırmıştım anneme. neyse geldi hadi alalım diye. '' anneee magnum alabilir miyiiimmm??' diye en şirin halimi takınmıştım. ilk kez yiyecektim neyse aldı annem oturdum apartmanın önüne. o kadar yavaş yedim ki allah sizi inandırsın az daha yiyemeyeceğim kıvama geliyordu. aman tanrımmm bu ne kadar ggüüzeeellll diye diye yedim bitirdim. işte o anda benden mutlusu yoktu. bak yıllar geçti kazık kadar kız oldum, hala öyle çok rahat magnum alamam, pahalı diye..
