ben 6 yaşıma kadar falan necmettin erbakan zannederdim. şimdi koskoca adam oldum ve fark ettim ki benim gibi binlerce koskoca herif hala öyle olduğunu sanıyor. o yüzden çok alınmıyorum bu durumu.
çocukların aklında yarattığı allahın görüntü şeklidir. Benimki bulutların üstünde yürüyen minareyi kılıç olarak kullanan * çok uzun boylu aksakallı atletik vücütlü bir görüntüydü.***
eski bir para vardı, böyle yeşil. sanırım yirmi bin lira idi.hani arkasında koca sinan'ın resmi olan. işte ben o resimdeki mimar sinan'ı allah sanırdım.
hatta öyle ki doğa olayları da buna bağlanırdı. allah üzüldüğü zaman ağlar, yağmur yağar. sinirlendiği zaman üfler püfler, yani rüzgâr eser. uyuduğu zaman karanlık çöker vs...
çocukluk işte.
Antalya'da eskiden şimdiki dönerciler çarşısı'nın karşısında bulunan (gerçi o bina hala oradadır ama baya değişmiştir) çarşı binasının üzerindeki atatürk kabartması. Binanın duvarına düşürdüğü hafif gölgeyle birleşince öyle enteresan bir görüntü oluştururdu ki bana sanacak başka birşey bırakmamıştı.
mevlana'nın, önündeki rahleden kuran okuduğu pirinç bir heykeli vardı evimizde. ilk allah figürüm o idi. gökyüzünde bir yerlerde o heykelin kafasına benzer bir kafanın olduğunu hayal ederdim. sarıklı ve bembeyaz bir surat ile.
bulutlar...(sadece bulutlu havalarda kafasını oradan uzatıp bize yakın bulutun arkasından bakan ve bulutların üzerinde yatan adamı tanrı sanırdım.Kendisi de buluttandı ama öndekilerden daha beyazdı. kimseye de anlatamıyordum tanrıyı gördüğümü, gösterdiğim çocukların kafası karışıyordu ama tanrı görünmez ki diye...zor işti...sonradan öğrendik tabi daha alttakilerin buhar yüklü olması sebebiyle daha gri göründüğünü de rahatladık...)
