sadece aileden olanlarını sevdiğim küçük insan yavruları. çocuk sevmiyor da değilim. nötrüm kendilerine karşı. yine de sessiz olanları tercihimdir. bi de şımarık olmayanları.
Kendisine alınan ufacık bir hediyeyle mutlu olabilen saf sevginin sahibi. Kötülük bilmez, nefret bilmez. Bildiği ve onda doğuştan olan tek şey sevmek! Biri onu sever; o da sever, sevinir. Özgür bir kuş gibidir. Yalnızca kanatları yok uçabilmesi için. Aslında kötülüğü hiç bilmemesi gerekir. Uzak tutmalı onu kötülükten, nefretten ki iyice sevmeyi öğrensin. Kötü davranmamalı çocuğa. Öpmeli, koklamalı, saf sevgiyi öğretmeli ona...
Hayatta hiçbir amacı olmayan 50 kuruşluk bir Cipsle bile mutlu olabilen varlık okul hayatı ile beklentiler başlıyor tabii zamanla iyi bir okul iyi bir iş iyi eş daha uzar gider bu büyüyünce çocukluk yılları özleniyor elbette.
Garip bir dizi hareketler sonucu yapılır. genelde adamakıllı bakılıp büyütülmeyen, hayatta fiske yiyerek başlayan, kendilerini, kendi içinde, toplumdan soyutlanarak içselleştiren, sakarlıkları çok şirin olan sevimli bir 'insan türüdür'. Her şeye gülerler, Her şekilde gülerler.
