Çiğ et yeme kültürü, birçok ırkta olan kültürdür.
Dünyanın birçok yerinde, Özel sos ya da yöresel baharatlarla dinlendirilmiş özel çiğ et mönüleri vardır.
Dolayısıyla barbarlıkla ilgisi yoktur.
En yaygın bilineni, uzakdoğu kültürünün olmazsa olmazı suşidir.
pastırma çiğ değil, pişmiş bir ettir. güneşin, tuzun ve asibilitesi * yüksek gıdaların pişirme işlevinin olduğunu bilemeyen yazarların, düz mantık kurarak eleştiri yapması çok hoş olmuş. bu mantıkla havyar bile yemezsiniz siz.
çiğ et yeme olayına ön yargılı bakan kişilere bu iki lezzeti tatmalarını nacizane öneriyorum. en azından denemeden eleştiri yapmaktan kaçınmış olursunuz.
gibi gıdalarda çiğ. yavrum sen git paşa döner'den yanmış martı eti ye. ötesi senin nöronlarına bir tık fazla gelecek gibi.
çiğ eti şu an faal olarak yiyen az sayıda milletlerden birisi ise moğalistan.
zorlu hava koşullarının altında besledikleri ren geyiklerini, atları çiğ çiğ mideye hüpletebiliyorlar. karın üzerinde kestiği hayvanın kaval kemiğininden çıkan devasa iliği meme emer gibi çekiyorlar mideye. kestikleri atı ayıklarken ara ara parçalar koparıp, yeme eğilimleride var. balkan kültüründe olduğu gibi, moğollar'ın da kan çorbası yapma kültürleri vardır. eleştri yaparken, bir tıkta olsa bilgi verebildiysem ne mutlu.
