bi yandan hüzün veren öte yandan da felaket keyifli görünen bi manzaradır.
hüzün veren tarafı; yıllarca bi insanla aynı yastığa baş koyduktan sonra, o koca yatakta özel şeyler yaşadıktan sonra, o çift kişilik yatakta yalnız kalmaktır. çok acı verdiğine eminim.*
sen koca yatakta tek başına yatarsın ama sanki yanına yeniden o gelecekmişçesine, kendi tarafında yatarsın, sınırları zorlamazsın bile çünkü o sınırlara yıllarca alışmışsındır.
kış günlerinde o yatağı tek başına ısıtmak çok zor olduğundan, tv karşısında uyuklama numarasıyla salondaki kanepede yatarsın. ve belki de sonrasında o yatağa başka birini alırsın, o apayrı bi mevzuu.
keyifli kısmı ise, tek kişilik yataktan çift kişilik yatağa terfi etmektir. ya da ebeveynlerin evde olmadığı bi gece, yastığını yorganını alıp, tek geceliğine de olsa yatak odasına taşınmaktır. uyumadan önce döner durursun yatakta. çapraz yatarsın, ters yatarsın, yan yatarsın. her şeyi denersin. artık yorulup yine tek kişilik yataktaymışçasına, sadece yarısını kullanacak şekilde uyursun.
