çocuktum o sıralar.. babam bu mereti her akşam aynı kuruyemişciden alıp gelirdi yeni kavrulmuş sıcak sıcak.. çürük ön dişlerimle çitmeyi bilmiyordum bile.. babam çiter içini kolamın içine atardı. anca öyle yiyebiliyordum. her akşam gelenek haline gelmişti bunu yemek. hepimizin ağzı çekirdek kokardı. serilen gazetenin üstüne kabuklarından bir dağ yapardık adete.. genelde deli yürek dizisinin yayınlandığı gün çiterdik. pazartesi. çok mutlu olduğum dönemlerdi. o sıralar tek derdim bünyamini bilye de ütmek. saklanbaçta sobelenmemek. met oynarken tahtayı en uzağa fırlatmaktı sopayla..
yine bir pazartesi herkes koltuklarda ki yerini almış babamı bekliyordu. saatte epey gecikmişti hiç böyle yapmazdı. dakik adamdı benim babam. sonunda geç de olsa kapı çaldı. kapıyı açtığımda karşımda babam değil bünyamini gördüm. annemi sordu. anneee diye bağırıp geldi kapıya. efendim evladım dedi annem.. bünyamin '' mustafa amcaya araba çarpmış '' dedi.. bunu bir anda dedi çünkü çocuklar kötü haber vermeyi bilmezdi.
annemin o cennet yüzüne kara bulutlar çöktü adeta. annem '' nerede'' derken ayakkabılarını çoktan giymişti. koşarak olay yerine gittik. polis arabalarının renkli lambaları ve babamın etrafına çekilen şeridi gördüm. üstüne gazete örtmüşlerdi babamın. yerlerde ise kese kağıdından patlayan çekirdekler vardı. hepsi kana karışmıştı.. annem bayılmıştı ben ise ne olduğunun farkına varmaya çalışıyordum..
gitmişti babam. artık olmayacaktı hayatımda. bunu o zaman anlamadığım için kendime küfür ediyorum. acımı bile doğru düzgün yaşamamıştım.
o gün bugündür ne zaman birisi ortamda çekirdek çitip bana uzatsa o kişiden nefret ediyorum.
önüne geçilemeyen bir alışkanlıktır.
tuzlu olduğunda dudak patlatır belli bir süre sonra,
tuzsuz olduğunda kilolarca yenebilir.
izmirde çiğdem dendiğini söylemeye gerek yoktur sanırım.
gittiğim hiç bir ülkede bulamadığım meret. yok arkadaş bunu bizden başka yiyen yok mu amk ya. her gittiğim ülkede marketlerin altını üstüne getiriyorum ama bulamıyorum bunu.
Bunu yiyenlere bir şey demiyorum fakat yiyip de kalanını yere atan çok açık söylüyorum ayı oğlu ayıdır, medeniyetsiz bir hayvandır, lümpen bir kırodur.
yediğim şeyler çok çeşitlilik göstermiyor. 3 öğün okul yemekhanesi, geceye doğru tekrar acıkırsam genelde çiğ köfte. atıştırmalık olarak da kuruyemiş (yer fıstığı, çekirdek falan)*. Sonra dedim madem günde 1, ben 2 güne 1 çekirdek yiyorum, neymiş bunun faydaları bi bakayım. Sonra da bu videoyu yaptım. Amatörce falan ama denedik işte bir şeyler. https://www.youtube.com/watch?v=8V5hcchJMAQ
açık poşette satılanları genellikle taze ve "gevrek" olan bir kuruyemiş çeşidi.
çayın yanında iyi gider, antep fıstığı ile kapışır. eğer kalabalıkta yenirse tadından yenmez, öyle lezzetli olur. ayrıca bağımlılık yapar, bu akşam yerseniz yarın akşam da canınız çeker.
sivilce sebebiyle yıl oldu yemeyeli bu sebeble tadını unuttum, az önce tane olarak 3 tane çıtlatıyım dedim ikisinin içi boş çıktı. her haliyle sinir bozucu olan kuruyemiş.
