tarihe şahitlik etmiş eşsiz türkiye şehridir. gerek -bahsettiğim gibi- tarihi, gerek sıcak ve yardımsever insanı, gerek eşsiz coğrafyası* olsun aşık olunacak şehirlerdendir. sanayileşmemesi, hep tarım ili olarak kalmasını ister gönül, yoksa sonu kardeşi istanbul gibi olacaktır muhtemelen.
övgüler düzülesi şehir. her şeyiyle güzel olanından.
yalı hanı'ndayım.*
bahar.
o kocaman morsalkım açmış; masaların, sandalyelerin üstü düşen minik eflatun çiçeklerle bezeli.
buz gibi bira içiyorum.
üst katta birisi keman çalışıyor, bir ezgiyi üstüste çalıyor, ama kötü değil çalışı, sanki son şekillendirmesi, mükemmele yakın.
murathan mungan okuyorum, kırk aynalı kırk oda; girişteki iki kitabevinin (paradigma ve ayışığı) birinden yeni almışım.
hemen dizimin dibindeki sandalyede şişman, kocaman bir tekir kedi sırtüstüne yakın bir şekilde yatmış mırıl mırıl uyuyor. arka ayağı dizimde.
ben gemiyi bekliyorum.
gökçeada'ya, sevdiğimin yanına gideceğim.
Evdir çanakkale minik bir ev. içinde huzuru hissettiğin yanlız kaldığında bile seni yanlız hissettirmeyen kucaklayan bir şehirdir çanakkale. Çok duygusal şeyler bunlar çok. ama böle gerekmekte idi.
