hayatın sorgulanmaya başlandığı andır. telefonun yerine koyarsın bir anlığına kendini. şimdi neler hissediyordur diye düşünürsün. çok sıcak mıdır, canı yanmış mıdır demeye başlarsın. en kolibasil duyguların insanı olursun.
telefonuna virüs giren laz arkadasımın yaptıgı seydir. telefon virüslerden temizlenirken o camda kendisine bir anne sefkati gibi bakmaktadır. o kücük ve kara delikte yalnız başına korkmasın deyüü.
bizzat yaşanılmış olaydır bu. evin içinde telefon aranır aranır, bulunamaz. anneye sorulur. akabinde az evvel üzerinizden çıkarıp makineye attığınız pantolonun cebinde olduğu hatırlanır. tanrım lütfen hayır, şeklindeki yalvarışlarla makinaya gidilir ve tak tak tak diye beyin patlatan sesin biricik telefonunuzun, çamaşır makinesinin içinde dönerken sağa sola çarpmasından kaynaklandığı anlaşılır. ilk 3 dakika şoktan dolayı tepki verilmez, sonra küçük çaplı bi üzüntü olur * sonra da "amaaann yenisini alırım" şeklinde avuntulara gidilir.
