işini yaparken levi's giyen boyacıdır. işe giderken giyindiği kirli pantolonu marka olan boyacı.
biz yıllarca bakımsız işçiler gördük. bir çoğumuz kıçındaki kıllarını gördüğümüz işçilere şahit olduk. bazımız boyacı, bazımız mobilyacı, bazımız boyacı... bu nedenle şaşırdım. çok şaşırdım bugün karşımda görünce o adamı görünce. odamı boyaması için boyacı çağırdım eve. adam işini yapmaya başladı. hoş, güzel; temiz temiz çalışıyor. boyaya su katmak için eğildi ve karşımda poposu. tabiki benim ilgimi poposu değil, kotunun markası çekti. bir adama bakıyorum, bir işine bir de kotuna. "oha be" dedim içimden. "bu ne lan." "adam 150 liradan aşağı satılmayan bir blue jean giyiyor çalışırken." tamam boyacılar da marka giyer ne var ki; ama iş kıyafeti olarak değil. kot rengarenk, pislik içinde. orijinal olup olmadığını sorma densizliğinde bulunmadım tabiki, ama dikkatli izleyince orijinal olduğuna karar verdim. evet orijinaldi. kumaşından, duruşundan belli.
- abi işler nasıl, iyi kazanıyor musunuz?*
- çok şükür kardeş işte geçiniyoruz.
- yok abi eğer iyi kazanıyorsan okulu bırakayım yanında işe başlayım.*4 yıl okuyoruz ama iş garantisi yok. bari meslek öğrenir, çok kazanırım.*
- ya kazanıyorum. iyi kazanıyorum.** ama zor çok zor. okumak gibisi yok. çok yorulmadan temiz elbesilerimle de çok para kazanabilirdim. ama kaderimde bu şekilde para kazanma varmış. 15 yıldır bu işi yapıyorum. pisliğin içinde.
işte bu kadar adam iyi kazanıyor. levi's giyecek parayı kazanıyor. ama çok yorularak. ama bir sorun daha vardı artık. adam susmuyor; damarına basmışım. dinle artık uzun uzun. zaman mı geçer. ama ben kaşındım. ne yapayım? okulumun değerini bilmem gerektiği nasihatlarından tutun da kimseye güvenmemem gerektiğini anlatmasına kadar. ama zevkliydi ya. bu adamlar biliyor, hayatı iyi biliyor. işine bu kadar değer veren bir işçi görmedim. tebrik edilmesi gerekiyor. saygıyla selamlıyorum.
