Daha yeni tanıyorum seni
Yeni yeni bağlanıyorum, Yaşadığımyerde, sadece, sen varsın diye varım,
Sen de beni hiç beklemediğin anda Kimseyi istemediğin
Ve belki de istemeyeceğin kadar istiyorsun.
Bir tele mandallanmış çamaşır gibiyiz
Bir ucundan sen tutuyorsun,
Bir ucundan ben
Tuttuğumuz çamaşır, şiir.
Benim yaşadığım yer şehir,
Senin yaşadığın yer şehir.
Birbirimizi tanıdıkça
Seni daha da büyütüyorum gözümde,
ilk günlerde söylediklerimi söyleyemiyorum
Her ihtimale karşı birlikteyiz yine
Sen yolsun,
Ben yolu belirleyen çizgiler,
Yol şiir,
Benim yaşadığım yer kasaba,
Senin yaşadığın yer ülke...
Seni sevdikçe yavaş yavaş uzaklaşıyorsun
Uzaklaşmak istemediğinin farkındayım
Seni
Benim sevgim, ve kıskananlar uzaklaştırıyor,
Bilsen o ilk günlerde
Karşında dimdik, susmadan geçen günlerimi
Ne kadar özlüyorum,
Ama yine de ayrılmıyoruz,
Sen resimsin,
Ben o resmi sınırlayan çerçeve,
ikimiz birlikte henüz hiç şiir yazmamış bir şair,
Benim yaşadığım yer köy
Senin yaşadığın yer kıta.
Artık yanımda olmaya tahammülün yok
Artık bilmediğin bir yerdeyim
Sen'deyim ama nerdeyim,
Bilmiyorsun,
Bu küçüklüğüme rağmen
Yine
Tüm günahlarını ben alıyorum
Ve yine sadece bana güveniyorsun,
Sen dudaksın,
Ben o dudaktaki çatlaklar,
Yine de bizi tamamlayan bir yüzümüz yok,
Dudak, hasret.
Benim yaşadığım yer küçük bir ev,
Senin yaşadığın yer dünya...
Ama hep içindeyim, Vazgeçemezsin. *
