parası neyse verip istediğimizi yüceltiyoruz sonuçta. Bu çok eski bir gerçekliktir ve insanoğlu bencil doğasını değiştirmediği sürece de asla değişmeyecektir.
aslında şu an zenginin yapabildikleriyle fakirin yapabildikleri arasında fark kalmamıştır.
örnekleyelim.
zenginin otosu vardır. fakirin de vardır.
zengin bir evde oturur. fakir de bir evde oturur.
zengin tatil icin tatil yöresine gider, yeşil, deniz, doğa. fakir de köyüne gider, deniz, göl, dere, yeşil, doğa.
zengin partiye gider. fakir düğüne gider eğlenir.
yani; zenginlik eskidendi. mahalledeki tek araba bir zengine aitti.
telefon, zenginin evinde vardı. vs vs.
elbette kalite ve fiyat farkları var ama alıştıktan sonra mercedes te aynı hissi verir, reno 12 de.
sallamıyoruz. ikisinide yaşadık. çok acaip ve sürekli mutlu olmak imkansızdır.
Zenginler genelde kültürsüz, ne yaptığını pek de bilmeyen, mutsuz, entelektüel birikime de ihtiyaç duymayan kimselerdir. Sizin izlediğiniz yaz dizilerindeki zenginler yok arkadaşlar. Öyle hayal etmeyin. Bunların tek artısı büyük miktarda serveti, parası olması hepsinin.
Yaşam kültürü olmayan kimse zengin değildir bence. Rahmetli çetin altan'ın yazdığı 'rafadan yumurta ve limonata' adlı bir yazı vardı. asıl mesele orada bahsedilen şey bence.
Yaşam kültürü de 'yatımı alayım da arkadaşlarla Datça sahilde partileyelim' değildir zaten.
