kafaları rahat, istedikleri her şeyi etiketine bakmadan, restaurantta menüye bakmadan en pahalı yemeği ve şarabı alabilmek gibi bir rahatlığa canı sıkıldığı an hoop atla uçağa tatil yap gel falan hoş yani güzel anlamadığım "paraları var her şeye ulaşıp doyduklarından hayalleri olmaz, parayla saadet olmaz" diyenlerdir, biz orta halli ve fakirlerin hayalleri var da ne oluyor para lazım şu yüzden olmaz diye diye feragat ediyoruz ne farkı kaldı şimdi, yine aynı boşluk.
saçma sapan bir soru.
zenginlerin mutlu olduğu kanısına üç beş amerikan filmi izleyerek mi karar veriyorsunuz.
hangisi tedavisi olmayan bir hastalığa yakalanan çocuğunu parayla iyi edebilmiş, hangisi ölen bir sevdiğini parayla geri getirebilmiş, hangisi zamanı parayla geri alabilmiş.
eğer zaman akıp gidiyorsa, geriye bakıp pişmanlık duyduğunuz anlarınız varsa, zengin, fakir fark etmez mutlu olamazsınız.
para mutluluğun aracı değildir.
düşün çocukken bir dondurmayla yahut annenin "aferin yavrum" demesiyle mutlu olan sen! bugün nelerle mutlu olmaya çalışıyorsun?
mutluluk ne istediğinle alakalıdır. eğer bu dünyadan bir dondurmadan daha fazlasını istersen mutsuz olursun...
cevabı cümlenin öznesinde gizli olan soru. "parayla saadet olmaz" yalanı zenginlerin fakirlerin kendilerini avutmaları için uydurdukları bir slogan, bal gibi de olur parayla saadet.
