kafa dergisinin ağustos sayısında zafer algöz'ün belirttiğine göre bursa yeşil camii'nde mevlit okumuşluğu vardır. o an gerçekten orada olabilmeyi isterdim.
bu sabah bütün güne enerjik başlamamı sağlamış sanat güneşimiz. toprağı bol mekanı cennet olsun.
şöyle ki;
malum ayak sakat. çıktım evden tanıdık duraktan bir taksi çağırdım. gelen şoför yabancı tanımıyorum. ama araç tanıdık birinin aracı neyse bindim arabaya. güzergahı söyledim. bu arada teypten inceden inceden sanat güneşi'inin sesi duyuluyor.
-sesi açabilir misin dostum?
dedim.
"Bir gülüşün var ki, kaş çatar gibi
En sıcak sözlerin azarlar gibi
Hiç bağlanır mıydım çocuklar gibi
Ah bu şarkıların gözü kör olsun"
o tertemiz ses, o muhteşem yorum... sabah sabah o kullandığım bütün ağrı kesicilerden ve hayvani antibiyotiklerden çok daha güzel etki yarattı.
abartma lan amk! diyenler olabilir ama pazartesi günleri çalışmak bünyeme ters diyen benim üzerimde şahane etki bıraktı. ne pazartesi sendromu kaldı ne başka bir şey. bütün gün sözleri kafamın içinde mırıldanmam da cabası.
Dünya müzik tarihinin en büyük seslerinden biri olan efsanedir türkler dünya müziğine ne kattı diye sorulunca akla gelen iki evrensel isimdir biridir diğeri ise.
20 yıl önce bugün vefat ettiniz sevgili üstad.
daha 1 yaşındaydım, keşke sizi canlı dinleme fırsatım olsaydı. Sanat müziğini bana sevdiren oldunuz.
Saygıyla anıyorum.
Ölüm yıldönümünde bir iki entry girilmesi de ne kadar üzücü.
Çağına sığmayan bir sanatcı. Özgür düşünen, yoğun hisseden, sevgisinin karşılığını bulamayan, her yorumladığı parçaya o hislerini aksettiren insan. Her sahnesinde giyeceklerini nakış nakış işleyen yaratıcı şahsiyet. Erkekliğin sertlikten ziyade, nazik, kibar ve ahlaklı olduğunu o güzel türkçesiyle gösteren nev-i şahsına münhasır insan. Dinleyicisine, seyircisine bir defa dahi olsa arkasını dönmeyen, batmayan güneş Zeki Müren. Ölümünün 20. yılında seni, sevgimle, saygımla, özlemlerimle, rahmetle anıyorum. Işıklar ve nur içinde yat paşam.
şarkılarının hala dinlenmesinin sebebi sadece sesi ve şarkılarına kattığı duygu değildir. aynı zamanda en eskilerden olmasıdır... eskiler her zaman iyiydi her zaman daha orijinaldi.
