bazılarının hanım abla diye seslenmesine içten içe sinirlendiğim.
sesi muntazam ve musiki dünyamızın vazgeçilmez paşası
sanat güneşimiz rahmetli zeki müren gerçekten Türkiyeye çok şey kazandırmıştır.
ALLAH MEKANINI CENNET EYLESiN. KENDi VASiYETi ÜZERiNE EMiR SULTAN HAZRETLERiNiN YANINA GÖMÜLMÜŞTÜR.
sesi sanatçı kişiliği efendiliği nazik oluşu ile tam bir sanatçıdır.türkçeyi kullanma biçimine hayran kalmakla beraber son zamanlarındaki imaj değişiklikleri ve topuklu ayakkabı giymesi kendi adıma tek eksisidir.
bugün aramızdan ayrılışının 17. yılı olan sanat güneşimiz. sesinden yaklaşık 500 adet şarkı dökülmüştür kayıt altına alınan. kim bilir nice güzelleri de o taş gazino duvarlarına, meydan konserlerinde dinleyenlerin kulağına asılı kalmıştır... allah nasip eder de bir mani çıkmazsa üstadı mezarının başında anmak istiyorum bu ölüm yıl dönümünde... sizler de bir fatiha okursanız ruhuna eminim size binlerce sevgi huzmesi gönderecektir bulunduğu diyarlardan... mekanın cennet olsun paşam..
türk müzik tarihin hatta dünya müzik tarihinin en eşsiz sesidir. yabancı bir müzik dergisi onu edith piaf ile birlikte son yüzyılın en büyük sesi seçmişti. nurlar içinde yatsın.
dertli gönüllere girip daha da dertlendirebilme yeteneğine sahip müzik insanı.
o olmasa, sanırım rakı masaları ve ayşeler şarkısız kalırdı.
yahut ''çok dertliyim bilader'' cümlesine eşlik eden ''sorma'' parçası olmayacaktı yangınlarda olduğumuzu hissettiren...
ha bir de, annesini özleyip, ''annem annem anneciğim, uyandım uykudan aradım seni'' sözlerine eşlik edemeyecekti askerde er'ler, zeki müren'in titrek sesine...
ya da bir erkeğin de, kaybetmek istemediği insanın önüne kapanıp''gitme sana muhtacım'' diyebileceğini gösteremeyecekti bir neslin er kişilerine...
türkiye için gerçekten büyük bir mücevherdir.
değeri bilinmeyenlerden olmadığı için mutluyum.
çünkü bir çokları yitip gitmiştir öldükten sonra değeri anlaşılarak.
sanat güneşimizin ölümünün 17. yılı imiş.
huzurla uyusun.
Hepimizin son aşkı, son sevgisi unutulması imkansız olan taze bir hatıraya dayanır. onu gönül dağarcığımızda bir sır gibi ebediyen saklarız. bu hatıra bazen solgun bir resim, bir yaprak, bir renkli çiçek demeti olabilir.
siz varken gunesler damlardi gokten, plaktan, radyodan, televizyondan insanlara. ben sizi hic, siz yasadiginiz zaman dinleyemedim, benden birkac ay once gitmissiniz bu dunyadan. ama siz varken herkes ve her sey temizdi, iyiydi, guzeldi. otlar daha yesil, ruzgarlar daha hafifti, bilmiyorum, ne diyecegimi bilmiyorum. sanki oldugunuzde aski, safligi da yaninizda goturmussunuz gibi. bana da sizinle ayni yerde dogmaktan ovunulecek koca bir bursa birakmissiniz ardinizda, bir de dinleyip de aglayacagim sarkilar. tesekkur ederim. iyi ki oldunuz, iyi ki vardiniz, iyi ki soylediniz, yazdiniz.
tanim: ""gozumden opme, ayrılıktir" derdin.
opmedim.
ayrilmadik mi?" diyen insan, beni de gorecek mi, merak ettigim. mutlu olsun istedigim.