hayatta hiçbir zaman yüzde yüz mutlu olunamayacağını kavramış olduklarındandır.
dünyanın insanın mutlu olmasına imkan veremeyecek dizaynda olduğunu anlamıştır. mutluluğun aslında abartılan bir kavram olduğunu görmüştür.
normal insanların ancak başlarını yastığa koyduğu zaman hissetikleri boşluk hissini günlük hayatta da yaşarlar çünkü dünyanın gürültüsü, arkadaşlık ilişkileri, basit dertler diğerlerinin dikkatini dağıtabilir fakat onlarınkini dağıtamaz. her saniye yalnız hissederler.
