zeka fışkırması gibi ışıl ışıl parlamaktan ziyade, beyni kullanmanın sonucunda ortaya çıkarılan işlerde, sözlerde vs. zekanın yoğun bir şekilde kullanılması halidir. zeka fışkırması durumunda olduğu gibi zeka ziyan edilmez, evliya mezarı gibi gerekli gereksiz her yer aydınlatılmaz, nokta atışı bir hareketle cuk oturtmuş olarak kendini hissettirir.
insanlara ya da kendine faydası dokunacak konularda değil de sadece kişileri kışkırtma, ortalığı karıştırma amaçlı kullanmaktır zekayı. laf ebeliği yapmaktır çoğu zaman, hiç dinlemeden sadece konuşarak... çok akıllıca cümleler kurmak, "ayar verdim" diye zevke gelmek...
ama yalnızca kendi yazdıklarına ve söylediklerine bakarak...
karşı tarafınkini gözardı etmeyecek olursa işte o zaman hepten...
