zamanın içinde olup zamanı eleştirmek imkansız gözüküyor. insanın tek yapabildiği, geçmişten tecrübe edinip, geleceği merak ederek, anı yaşamak. ama insan, anı yaşarken ya gelecek planlamaları yapıyor ya da geçmişe dair pişmanlık veya özlem duyuyor. yani şimdiki zamanı ya gelecekle ya da geçmişle geçiriyor.
sürekli şekilde uzay - zaman olarak kullanılan ve acayip bilimsel duran bir olgunun ikinci ögesidir. ne zaman bir bilim kurguda zaman yolcuğu konu alınsa mutlaka uzay - zamanı bükmek terimi kullanılır ancak %90 oranında eminim ki kimse bunun ne demek olduğunu tam olarak anlamaz.
belki de yarın ölücez zaman kimin umrunda mantık hatası burda başlar. ben yokken olan zaman niye var, ben varken zaman niye bitiyor madem bitcek niye var.
