Peygamber Efendimizin zamanına giderdim.. ayakkabılarını taşır, ayaklarını yikardim.
ya Resulullah seni çok seviyorum derdim..
Belki o da başımı okşardı.
Kimsenin derdinin olmadigi, bireylerin karsilikli huzur icinde yasadigi,icinde kinin nefretin olmadigi,insanlarin haksiz yere suclanmadigi, asil suclularin ise en agir cezalari aldigi,adaletin,sevginin oldugu bir zamana gitmek isterdim.
Tayyibin annesiyle babası malum işi yapmadan hemen önce evlerinin önünde ses bombası patlatıp korkmalarını sağlardım. Vazgeçerlerdi belki. Ülkeyi kurtarırdım.
önce 3 mart 2006'ya giderdim. bir şeyleri elbette değiştiremeyeceğimi yine bildiğimden en azından içimde kalanları yapmış olurdum.
sonra ise evrenin ilk anına, hatta ondan öncesine gitmek isterdim. zira ben neden şu an buradayım bunu çok merak ediyorum ve bunu sorabileceğim birileri mutlaka olmalı. olmalı yani. bilmiyorum. neyse.
