Kimsenin derdinin olmadigi, bireylerin karsilikli huzur icinde yasadigi,icinde kinin nefretin olmadigi,insanlarin haksiz yere suclanmadigi, asil suclularin ise en agir cezalari aldigi,adaletin,sevginin oldugu bir zamana gitmek isterdim.
Peygamber Efendimizin zamanına giderdim.. ayakkabılarını taşır, ayaklarını yikardim.
ya Resulullah seni çok seviyorum derdim..
Belki o da başımı okşardı.
Üniversite yıllarımda, tatil dönemlerinde eve geldiğimde, rahmetli babamın, Bostancı' da beni karşılaması, fırından aldığımız sıcak poğaçalar, evde beni bekleyen annem ve kardeşlerimin beni şımartan karşılamaları...O doyumsuz, saatlerce süren kahvaltı...
Tek gitmek istediğim an, o an!!!
