Son zamanlarda bu yazarda görülen ve etkinliğini gün geçtikçe arttıran bir istektir. Hayatın bütün olumsuzlukları, onları taşıyan o çelimsiz omuzların bir anda düşmesine ve neredeyse diz boyuna kadar gelmesine neden olmuştur. Daha fazla önüne ha bire çıkagelen gerçekler ile yüzleşmek istemiyordur belki? Yada bunlar ile baş edebilecek bir güçten mahrumdur. Olamaz mı yani?
Olabilir elbet. Zaman durdurulmalıdır bir süre. Bir süre gezmelidir şu dünyada başıboş bir köpek gibi. hiç bir insana denk gelmeden ve hiç bir hesap verme güdüsünü içine solumadan yaşanmalıdır, *kendine gelene kadar*. Evet, işte bu! Yeniden motivasyonunuzun o eski günlerdeki gibi olduğunu hissedene dek. Buna neden olan suçlu kimdir diye düşünülmelidir. Bunca yıldır zindanlara kapatılmış olan o özgüven mağduru ruhu mudur asıl suçlu?
Sonrada kaldığı yerden başlamalıdır yine. Hevesi belirgin olarak artmış bir şekilde! Haykırarak!
