çok acıklıdır. hüzünlü son geçikmiştir heba olmuştur boşu boşuna. bir küçücük umut uğruna harcanmıştır koskoca hayat.
ne peki o söz. neden gecikti?
seni sevmiyorum'daki gizli öznenin kendimiz olmadığını düşünerek rahatladık ve sevmeyecek diyemedik. vardı umutlar gelecekte çünkü: sevmiyorum dedi sevmeyeceğim demedi ki. ve o gelir.
"sana yakın davrandım acı çektin uzaklaştım yine acı çektin ben seni kazanmak istedim sevgililik dışında ama olmadı. olmayacak bir hayalin peşinden koşuyorsun diyemedim. önüne basit bahaneler sunmak zorunda kaldım..."
ben hep acı çekecektim zaten. sen bunu istesende istemesende. ve vazgeçemeyeceğimi bile bile vazgeçtiğime inandırıyorum çevremdekiler, seni hatta kendimi...
