Benim için diger gecelerden bir farkı yoktur.sadece son dort senede kankamla yılbaşı cikar gece on ikiden önce beni yurda birakip içmeye giderdi.yilbasinin tek güzelliği benim icin, kafası iyi olan kankamin gece tam o iki de bana attığı sevimli mesajlar ve ondan sonra yurdun penceresinin onune gelip ettiğimiz sohbetlerdi.
sırf yeni yıla nasıl girersek bütün yıl öyle geçermiş gibi aptal bir inanç yüzünden sahte mutlulukların yaşandığı, tüm eş, dost, akrabaların bir arada olmaya özen gösterdiği, ardı arkası kesilmeyen yapmacık kahkahaların kulaklarda çınladığı, dansöz izlendiği, tombala oynanıp, gelecek yıldaki umutların konuşulduğu, yeni sayfaların açıldığı(!), tüketimin hortladığı basit, samimiyetsiz gece. ben bu ve bunun gibi günlerden, gecelerden hep nefret etmişimdir. nedeni mi? geride bıraktığım 22 yıllık hayatım boyunca yaşadığım hiçbir olayı, kaybettiklerimi asla unutmadım, onlarında benimle yaşadığını ve yaşlandığını biliyorum. iyi bir oyuncuda değilim zaten unuttum rolü yapamam. bu yüzden sevmiyorum sevemiyorum...
hiçbir özelliği bulunmayan gecedir. hadi çocukları anlarım. onların bir hayali vardır, noel babayı beklerler yılbaşı gecesi, güzel hediyelerin hayalleri onları mutlu eder, eğlenirler. ama biz yetişkinler? eğleniriz ama niye? kazasız belasız bir yılı daha atlattık diye mi? kendimizi kandırmayalım. yeni yılda peydahlanacak olan vergiler, sınavlar, zamlar, sonra ölüme rakamsal olarak bir yıl daha yaklaşmış olmak.. tüm bunları düşünerekten yeni yıla girdiğimiz için iyi bir yas gecesi düzenlemek gerekir aslında.
içimi garip bir hüzün kaplar bu gecelerde. üniversite öğrencileri dev marketlerin içki reyonlarında babalarının muhtemelen bir ay çalışarak kendilerine gönderdikleri paraları olağanca gayretleriyle harcarlar. müzikler sonuna kadar açılır. herkesi bir heyecan sarar. noel ağacı alıp süsleyenler, noel partilerinde görülen başlık ve gözlükleri takanlar ağızlarıyla garip sesler çıkartanlar klasik eğlence anlayışını yansıtır. erkekler sabaha kadar kızları içirip daha sonra yatağa atmakla meşgul olurlar. sevgilisinin altındayken çalan telefona bakan kız anne ve babasına arkadaşlarıyla kardeş kardeş oturduğunu söyler. evlerden bağrış sesleri, ahmakça kahkahalar , içki kadehlerinin iç gıcırdatan sesleri yükselir. üniversite gençliği hangimiz daha çok içeriz yarışına girmiştir. kafası ayıkken matiz rolü oynayıp statüsünü yükselttiğini düşünenler dahi vardır. saatlar 23:59 u gösterdiğinde sapıklık doruğa ulaşır. ondan geriye doğru sayılır. 2...1..0...2010....... sevgililer öpüşür kucaklaşır. havai fişek gösterileri başlar. artık saatler ilerlediğinden kafalar da iyi olmuştur. tüm dertler unutulur. dünyada açlık sefalet adaletsizlikler yoktur ve sabah uyandığımızda da bunların hiçbirisi olmayacaktır.
bunları bilmekle beraber elimden hiçbirşey gelmiyor. mücadelemde ancak kendi nevsime söz geçirebiliyorum bu geceyle ilgili. bir de sürekli şunu düşünüyorum;"eğer tanrı olsaydım kesinlikle dünyanın sonu bu gecelerden biri oluru".
