türkiye'de doğmuş, büyümüş, muhtemelen başka da alternatifi olmamış vatandaşımızı tanımlarken kullandığımız içinde bir sevimlilik bulunduğuna inandığım tanımlama şekli. belki fransızlar ya da ingilizlerin de vardır "yurdum insanı" tanımı bilemiyorum.
sağlık raporu kuyruğunda arkasında sıra bekleyip kendisine soru sorduğumda da bir saat kağıda bakıp herşeyi çok biliyormuş edasıyla 'mühürlettiysen tamam' diye geçiştirme bir cevap vermesiyle tanımlayabiliceğim insan modeli...
şarttan şurttan haberdardır. yer beziyle mutfak tezgahını, cam beziyle konsolu temizlemez. el havlusuyla ayaklarını, ayak havlusuyla ellerini kurulamaz. "her şeyin bi şeyi var yani.."'den hareketle..
her yerde ikaz tabelaları olmasına ramen aldırmayıp yere çop atan, kırmızı ışıkta geçip mutlu olan, kamyolarının arkasına büyük harflerle 'rahmetli de sollardı'gibi afişler asan, sabah programlarının müdavimi ve ve ve geçen 4 seneye ramen hala akp ye oy veren insanımız.
-lan bak gene bi cocuga tecavuz etmisler.
+ee abi yurdum insani.
hay senin yerini yurdunu ben. ulan sen ayni memleketin insani degilmisin. nasil sen bir insanin sapikligini bir ulkeye ithaf edersin. senin baban esek mi duzuyodu?
olacak sey degil. sen kimsin ki kafanca yargi uretiyorsun. veya seni bizim icimize adam diye sokan kim. ne ayaksin lan sen? yurdum insaniymis. bak gene turk bi doktor basarilari icin odul almis desem ee yurdun insani demezsin ama.
