ekonomik olarak mali bir krizde olsalarda adalet anlayışları ve kendi insanlarına verdikleri değer açısından durum böyledir.
şöyle bir kıyasla anlatabiliriz:
Yunanistan'da polisin öldürdüğü alex adında bir genç vardı. Olaylar onun üzerine çıkmıştı.
Alexandros Grigoropoulos
öldüren polis : ömür boyu hapse mahkum edildi.
içişleri bakanı : istifa etti.
okullar ve eğitim kurumları : yas ilan edildi.
Ethem Sarısülük;
öldüren polis : serbest.
içişleri bakanı : sosyal medya ile ilgili çalışma başlattı.
okullar ve eğitim kurumları : eylem yapan öğretmenler fişleniyor.
olay bu, az para ile vicdanınız rahat yaşarsınız yunanistan'da. artık onlar sevmedikleri insanları türkiye'ye iteleyebilirler.
polisin hatası yüzünden batma noktasındaki yunanistan'ı daha yaşanılır bir yer görmektir. mükemmel bir tespit.
birçok ülkede polisin "dur" ihtarına uymayan kişiyi polis vursa polis suçsuz, haklı ve kahraman olur ama bizde ise adam kaçakçılık yapar, bu bellidir. kaçmaya çalışır, bu da bellidir. ama polis adamı vursa "'dur' ihtrarı yapılmadı. polis katledilmeli!" diye haykırır belli güruh.
not: bu dediklerim ethem sarısülük için değil, ülkedeki ve dünyadaki genel polis anlayışı üzerinedir.
ulan zihniyete bak. sürekli kıyas peşinde koşan, yaşadığı ülkeyi gram sevmeyen adamlar, bi de utanmadan klavye başından ülkeyi kurtarmaya çalışıyorlar ya, daha ne diyim. e gidin orada yaşayın aga, zorla mı tutuyoruz sizi burada?
deli saçması.
yunanistan: kendi polisini bile korumaktan aciz, kendi polisini katletmeye çalışan teröristi anan naylon komünistlerin sayıca çok olduğu ülke. sadece aptallar ve saatler çalışır orada.
türkiye: polisinin arkasında duran, önce vatandaşını. sonra hayvanlarını, sonra böcekleri. sonra kanalizasyon sistemini, en sondada terörist itleri düşünen ülke.
sokaklarını ağaç adı altında teröre yuva etmez, enikleri desteklemez, naylon devrimi üfleyerek söndürür.
