çok da önemli değildir. bir insanı severken ne kadar iyi yemek yaptığını düşünerek sevmiyoruz. onu o olduğu için seviyoruz.
kıramazsa kıramaz, sen kırarsın, oturur beraber yersiniz, ne var. sen bir kadını yemeklerine bakarak mı seçiyorsun. bizim şirketin aşçısı var, Reyhan teyze, 58 yaşında, dul, evlenmek isteyene duyurulur.
ayrıca yemek yapmak kadına atfedilen bir durum olmamalıdır. yalnız yaşayıp da pek güzel yemek yapan erkekler de vardır.
bunun yerine yumurtayı tek elle kırabilen bir kızla evlendin mi tamam. sırtın yere gelmez artık. nitekim karnın tok sırtın pek olur, ama zor işte. aramak lazım. mesela ben yumurtayı tek elle kırabilen bir kişi tanıyorum sadece; o da babam, sana gelmez.
çok sevmekle falan alakası yoktur salaklıktır. hizmetçi tutarım falan filan değil amına koyim. yumurta kıramayan kız yarın öbür gün çocuğuna annelik de yapamaz. sadece içten gelen hormonal şeylerle analık olmuyor. çocuğun her şeyini de bakıcıya yıkarsan o çocuk anası olarak kimi belleyecek? yapmayın, insan gibi ölçün biçin öyle evlenin. çok seviyorum diye, evlilik müessesine girilmemeli bence.
ahlaklı anlayışlı zeki biriyse sorun olmayacak durumdur. zira lise üniversite derken mutfak işlerine fırsat bulmamış olabilir . yumurta kırmak pilav börek yemek yapmak sonradan öğrenilebilecek pratik kolay şeylerdir. bunları cok sorun etmeye gerek yok.
evleneceğiniz kızlara aşçı gözüyle bakmayin.
eğer karşısındaki sevdiği adam ise, en fazla bak en fazla diyorum, bir yıl veriyorum bu kıza. mutfakta harikalar yaratır, bir yılda. sevdiği adam için sonuçta. ya ya *
