yoksul ailelerin yokluk ve sefaletin ne olduğunu bilen çocuklarının daha azimli olmasıdır. ailesinden isteyemeyeceği ya da ulaşması mümkün olmayan ama çok istediği şeyleri okuyup ya da çalışıp kendi elde etmek istemesinden kaynaklanmakta olan hededir. bu konunun temelinde parasızlık ve buna paralel olarak parasızlıktan kurtulmak isteği yatmaktadır. örneklemeleri toplum içerisinde bir hayli fazladır.
sanılanın aksine, varsıl ailelerin çocukları daima daha başarılıdır. mustafa koç, fatih erbakan, burak erdoğan, Mehmet Ali Ilıcak, arzuhan doğan yalçındağ, bülent eczacıbaşı gibi, farklı alanlarda önemli başarılara imza atmış kişilerin tümünün aileleri zengindir.
başarıdan kasıt bir üniversitenin osuruktan bir bölümüne sidik zoruyla girip bir diploma sahibi olmak ise başka tabi.
gerçek başarıları hiç tanıyamamış, naylon başarılarla avunan kişiler yüzünden "başarı" kavramı ne yazık ki ayağa düşmüş; yarı aç yarı tok, sefil bir hayat süren kişiler topluma rol model olarak sunulmakta.
