hani biz cahiliz ya abi*, allah dediğimiz zaman laiklik karşıtı eylemlerin odak noktası oluyoruz veya hz. muhammed değil de hz. muhammed(s.a.v) yazdığımız zaman ''bu kesin kömür aldı'' şeklinde eleştirilere maruz kalıyoruz ya, işte buna rağmen yani tüm anti bakışlara rağmen değerlerimizi korumaktan gurur duyuyoruz.
allah'a şükür diyorum çünkü, onun nimetleriyle biz buradayız,
sıkıldığım vakit of çekmek yerine allah diyorum çünkü, allah kelamının insan sağlığına yararı olduğunu biliyorum,
hz. muhammed değil, hz. muhammed(s.a.v) diyorum çünkü, o allah'ın kulu ve elçisidir. sen ben gibi iradede değil, yücedir. ona asker arkadaşım gibi seslenemem... islamiyet diyorum, müslümanlık diyorum çünkü, allah'ın son gönderdiği ve aslolan dinimi yaşamayı seviyorum.
bunu değerleri ben gibi anlayabilenlerle mutluyum sözlükte, her yerde.
eğer ben bunları savunuyorum diye yobazsam yani sen bana bu yüzden yobaz diyosan, teşekkür ederim.
öptüm, kib, ayşe'ye selam byes...
mutluluk duyacak çok az şeyi olmaktır. kendisine derhal ilgi alanları dünyanın güzellikleri ve makul zevklerinden edinmelidir. zevk edinmek adına sapıtıp ayarı kaçırmasındır.
mandela nın bir sözü olsa gerek yanlış hatırlamıyorsam, "baskı dönemlerinde hapiste olmayı şeref sayarım, dışarda olursam eger, o zaman kendimden şüphe duyarım" tam olarak anlamı bu, ama kelimeler bunlar olmayabilir.
ben de bu söz gibi, faşist dayatmaların oldugu bir dönemde, müslümanım diyene yobaz deniliyorsa, yobaz olmak onurunu kendime şeref madalyası addederim.
faşizm ile, insan olmaktan dolayı bir sorunum var, insanım diyen bir kimsenin faşizm ile sorunu yoksa, bu onun ot oldugunu gösterir ki, faşist dayatma dönemlerinde otlarda gerekli darb ı alırlar, hem bundan kurtulamazlar hem de ot olmaktan dolayı faşistlere destek vermiş olurlar.
bu ülkede darbeciler, hala şerefli insanlar gibi gezebiliyorlarsa, bu ülkenin şeref algısında hata var demektir. yunanistan da bile hala güneşin yüzüne hasret darbeciler, kaç yıl oldu.
bu devirde allah'ın emir ve yasaklarını bir çok şeyin önüne koyan, namazında niyazında, vaktini barlarda meyhanelerde geçirmeyen, orada burada gününü gün etmeyen insanların aldığı sıfatsa eğer yobaz - ki böyle- mutlu olmak için nadir sebeplerden birisidir zaten yobaz olarak anılmak.
bütün yobazlar toplandık benzeri isimlerle düzenlenen zirveler.. aynı görüşteki insanların buluşup kaynaşması kadar güzel bir şey yok, ama yobaz pozitif bir sıfat değil. yani neden bir zenci bir diğer zenci kendine zenci denmesinden hoşlanmaz? çünkü kaba ve olumsuz bir sıfat. hala bunun farkını anlayamamış mazoşist insanlar var.
nedense geleneklerine bağlı, örf ve adetlerine saygılı, aile kavramını bilen ve ona göre yaşayanlara, aman bırak şunu, eski kafalı yobazın tekidir diyorlar.
aklı bir karış havada, barlarda lay lay lom yapan gününü gün edenlere de, bu çok modern, çok çağdaş, çok süper diyorlar.
verilen bu iki seçenekte, insan yobaz olmaktan mutluluk duyabiliyor.
yobazlığın ne olduğunu bilmemektir. bilse ki yobazlar kendilerinden farklı olanı yakar, öldürür; bırak yobaz diye anılmayı, yobaza benzetilmekten bile üzüntü duyardı.
