insanları rahatsız etmekten korktuğum sınav.
her türlü hava şartında nezle olabilecek bir vücut direncine, her türlü stresli ortamda akabilen sümüklere, bu sümüklere yuva olan bir burna sahibim..
o anki stresle burnumu silmek yerine çekersem ve insanların dikkatini dağıtırsam diye korkuyorum.
hadi diyelim sildim, benim dikkatim dağılırsa diye strese giriyorum.
ne yapayım burnuma peçete mi tıkayayım? o zaman da soruları göremem diye korkuyorum.
fazla mı paranoya yapıyorum nedir?
girilen denemelere güvenilmemesi gereken sınavdır. bu söylediğimi tc kimlik numaranızı girerken elleriniz titrediğinde anlarsınız.
geçen sene 39 net ortalamayla türkçe çözüyordum ben. ama ygs'de 30 net yaptım. eşit ağırlıkçı olduğum için sırf 9 net 36 puan götürüyor. düşün bak sırf türkçeden 36 puan kaybettim. pek de güvenmediğim matematiğimi sen düşün. hayatımın en kötü sınavıydı. emin olun o girdiğim denemelerin çoğundan daha kolaydı ygs. başarısız olmamın tek nedeni heyecanımı kontrol edemememdi.
şimdi biliyorum burada bu sınava girecek olanlar var. sakın ola ki bu üstte yazdıklarımı okuyup umutsuzluğa kapılmayın tersine bu yazdıklarım size umut vermeli. sınavla ilgili verilebilecek en önemli bilgiyi veriyorum size. bu sınavın %20'si çalışma veya zekadır. kalan %80'i ise heyecan kontrolüdür.
kendini kontrol edebilen insan bu sınavdan istediği sonucu alır. net.
he alamayan da hiçbir şey kaybetmez. kendimden biliyorum normal bir denemede aldığımdan 80 puan daha düşük aldım. ama bu durum beni hırslandırdı. lys'ye çok iyi hazırlandım ve hedefime ulaştım.
yani en kötü ihtimalde bile hiçbir şey bitmiş olmuyor beyler bırakmayın.
ygsye 2 yıl hazırlandım ve kafayı yedim acile düştüm götüme iğne yaptılar serum verdiler. 1 yıl psikiyatri tedavisi gördüm. siz siz olun kafayı aşırı takmayın böyle şeylere. ve bilin ki o günler de geçecek ve güzel olarak hatırlayacaksınız. her gün git dersaneye ya da okula, gel eve, uyu, yemek hazır zaten. geriye bir tek boş bir kafayla çalışmak kalıyor. şimdi kıbrısta boktan bir üniversitede okuyorum ve geçiş yapma hayali kurarak günlerimi geçiriyorum. başka türlü geçmiyor çünkü. aileden evinden uzakta, yemek desen dert, gezme desen dert. bir tane akıllı adamın olmadığı yerde günlerimi geçiriyorum. hatta zaman geçsin diye diş kliniğinde staj yapıyorum.
sonuç olarak sınav kötü geçerse ''sokarım böyle adalete'' diyip konuyu fazla uzatmamak lazım. aileyle fazla tartışmaya girmemek lazım. adamın sinirlerini bozuyorlar çünkü.
Önemli hedeflerin öncesinde girilmesi gereken ilk sınavım olması muhtemel. Devletime daha fazla ve daha etkin bir şekilde hizmet etmek istiyorum. Diğer milletlere göre seçkin olduğumuzu düşünüyorum Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olarak. Allah Bu Dini inşallah yine bu ülkeyle yüceltecektir.
